Shape of water (ταινία)

Shape of water – (Η μορφή του νερού)

Περίληψη

Στις ΗΠΑ του ’60, στο αποκορύφωμα του ψυχρού πολέμου, συναντάμε την Ελάιζα (Sally Hawkins), μια καθαρίστρια που δουλεύει σε μια μυστική κυβερνητική βάση. Η Ελάιζα ζει μια μονότονη ζωή που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες εικόνες χωρίς κανένα νόημα. Η ζωή της θα αλλάξει μόλις μαζί με μια συνάδερφό της, την Ζέλντα (Octavia Spencer), θα ανακαλύψουν το μυστικό ενός εργαστηρίου. Αυτό δεν είναι άλλο από ένα απόκοσμο πλάσμα, μια αρσενική εκδοχή της γοργόνας (Doug Jones) που έχει γίνει αντικείμενο διαμάχης και πειραμάτων από τον αδίστακτο πράκτορα Στρίκλαντ (Michael Shannon). Η Ελάιζα θα νιώσει έναν ισχυρό δεσμό με το αλλόκοτο πλάσμα και θα αποφασίσει να το σώσει θέτοντας σε κίνδυνο τόσο την ζωή της όσο και εκείνων που βρίσκονται γύρω της.

Η Ελάιζα δεν μπορεί να μιλήσει, ακούει όμως τα πάντα. Αυτό γίνεται το προτέρημά της για την ιστορία της οποίας θα γίνει μέρος. Η ίδια αναζητά την αγάπη σε ένα κόσμο κυνισμού, όπου οι γυναίκες εξακολουθούν να θεωρούνται αντικείμενα. Τα ντροπαλά της μάτια έρχονται σε αντιδιαστολή με το δυναμικό του χαρακτήρα της, όταν θα αποφασίσει να έρθει κοντά με το απόκοσμο πλάσμα του εργαστηρίου. Μεταξύ τους θα αναπτυχθεί ένας δεσμός που θα την απελευθερώσει και θα της δώσει αυτό που της έλειπε μέχρι σήμερα.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε αυτή την ταινία για μένα συγκεντρώνει η πρωταγωνίστριά του, η Sally Hawkins. Το σκηνικό και η εποχή της ταινίας δείχνουν να εναρμονίζονται απόλυτα με την Αγγλίδα ηθοποιό. Φαίνεται πολύ φυσική και η ερμηνεία της πηγάζει κυριολεκτικά από τα μάτια της, που γίνονται το κέντρο των συναισθημάτων της, καθώς δεν μπορεί να μιλήσει. Εξαίσια είναι και η παρουσία της έτερης καθαρίστριας και φίλης της στην ταινία Octavia Spenser.

Πρόκειται για μια καλογυρισμένη ταινία με εξαιρετική σκηνοθεσία, φωτογραφία και πρωταγωνιστικούς ρόλους. Είναι σαν μια προσπάθεια δημιουργημένη μόνο για τους κριτικούς. Ο μόνος της σκοπός «καταλήγει» να είναι η συγκέντρωση όσκαρ, αυτό θα το καταφέρει. Όμως σε αυτή την προσπάθεια αδιαφορεί κάπως για το κοινό.  Μέσα σε όλο αυτό υπάρχουν αδύναμα σημεία, που προσωπικά, δεν με άφησαν να παρασυρθώ από αυτό που έβλεπα. Ίσως να περίμενα ένα καλύτερο παραμύθι. Ίσως να ήθελα να μπορώ να το προτείνω σε παιδιά (αυτό σίγουρα δεν μπορώ να το κάνω). Στο παρελθόν έχω δει πολλές ταινίες φαντασίες (πολλές όμως). Πλέον δεν τις επιλέγω και περίμενα κάτι περισσότερο από αυτό που είδα.

Παρόλα αυτά

Η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο 74ο φεστιβάλ της Βενετίας.

Στα 90ά βραβεία Όσκαρ είναι υποψήφια σε δεκατρείς κατηγορίες: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, Α' Γυναικείου Ρόλου (Σάλι Χόκινς), Β' Γυναικείου Ρόλου (Οκτάβια Σπένσερ), Β' Ανδρικού Ρόλου (Ρίτσαρντ Τζένκινς), πρωτότυπου σεναρίου, πρωτότυπης μουσικής, μοντάζ ήχου, μίξης ήχου, σχεδιασμού παραγωγής, φωτογραφίας, σχεδιασμού κοστουμιών και μοντάζ.

Στις 75ες Χρυσές Σφαίρες η ταινία κέρδισε σε δύο κατηγορίες: σκηνοθεσίας και πρωτότυπης μουσικής, ενώ ήταν υποψήφια σε άλλες πέντε: καλύτερης δραματικής ταινίας, Α' Γυναικείου Ρόλου (Σάλι Χόκινς), Β' Γυναικείου Ρόλου (Οκτάβια Σπένσερ), Β' Ανδρικού Ρόλου (Ρίτσαρντ Τζένκινς) και σεναρίου.

Στα βραβεία BAFTA έλαβε δώδεκα υποψηφιότητες: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, Α' Γυναικείου Ρόλου (Σάλι Χόκινς), Β' Γυναικείου Ρόλου (Οκτάβια Σπένσερ), πρωτότυπου σεναρίου, φωτογραφίας, πρωτότυπης μουσικής, μοντάζ, ήχου, σχεδιασμού παραγωγής, οπτικών εφέ και σχεδιασμού κοστουμιών.

Στα Βραβεία Satellite είναι υποψήφια στις κατηγορίες: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, Α' Γυναικείου Ρόλου (Σάλι Χόκινς), Β' Ανδρικού Ρόλου (Μάικλ Σάνον), πρωτότυπου σεναρίου, φωτογραφίας, πρωτότυπης μουσικής, οπτικών εφέ, μοντάζ και σχεδιασμού παραγωγής. 

Στα Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών ήταν υποψήφια στις κατηγορίες: Α' Γυναικείου Ρόλου (Σάλι Χόκινς) και Β' Ανδρικού Ρόλου (Ρίτσαρντ Τζένκινς).

Την σκηνοθεσία υπογράφει ο  Guillermo del Toro όπως και το σενάριο μαζί με την  Vanessa Taylor. Η ταινία θα προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους από 15 Φεβρουαρίου 2018.

Δείτε το trailer της ταινίας εδώ: