You (σειρά)

You - 2018

Υπόθεση:

Ο Joe Goldberg είναι ένας νέος και γοητευτικός βιβλιοπώλης. Ζει στην Νέα Υόρκη μια κάπως βαρετή ζωή και αναζητά την αγάπη. Έχει υπάρξει αρκετά πληγωμένος σε αυτό το τομέα αφού η πρώην σύντροφος του, Candace, τον απάτησε και ύστερα τον εγκατέλειψε.

Όλα θα αλλάξουν όταν μια μέρα θα μπει στο βιβλιοπωλείο του η Guinevere Beck. Η Beck είναι μια όμορφη, ανέμελη και νέο-εμφανισθείσα συγγραφέας που προσπαθεί να βρει τα πατήματά της και την έμπνευση.

Οι δύο τους θα συναντηθούν αρκετές φορές – τυχαία – και η «τύχη» θα τους ενώσει. Ο Joe θα την ερωτευτεί με ένα δικό του απόλυτο τρόπο. Θα γίνει επικίνδυνος εξαιτίας αυτής της προσκόλλησής του πάνω της. Θα περάσουν πολλά στάδια. Θα μαλώσουν, θα χωρίσουν και ύστερα θα είναι και πάλι μαζί. Στο ενδιάμεσο πολλά παράλογα θα συμβούν και για όλα ο Joe θα έχει την δική του ερμηνεία…. Μέχρι η Beck να ανακαλύψει πως το μεγαλύτερο λάθος της δεν ήταν το γεγονός ότι έκανε σχέση μαζί του αλλά το ότι βρέθηκε στο δρόμο του..

Αυτά περίπου συμβαίνουν στο πρώτο κύκλο. Η αναφορά στην δεύτερο μπορεί να αποκαλύψει περισσότερα από όσα χρειάζονται για την ιστορία.

Ας δούμε όμως τι έχουμε εδώ:

Από την μια πλευρά υπάρχει η Beck. Ανασφαλής, επιρρεπής, αναποφάσιστη, ευκολόπιστη και με αρκετές πληγές από το οικογενειακό της περιβάλλον, γίνεται διαρκώς θύμα των άλλων και προσπαθεί να προσαρμόσει την ζωή της, έτσι ώστε να γίνεται αρεστή. Γίνεται θύμα της ματαιοδοξίας της, προσπαθώντας να φτάσει την επιτυχία χωρίς να αγγίξει τίποτα που θα την πονέσει. Γίνεται θύμα των φίλων της, ακολουθώντας τες σε κάθε ανοησία και δική τους επιθυμία για να παραμένει μέλος μιας παρέας. Γίνεται θύμα των ανδρών γιατί δεν ξέρει πως να αγαπηθεί, επιλέγοντας τους λάθος συντρόφους.

Γίνεται το τέλειο θύμα για τον Joe, που αν και στην αρχή του αντιστέκεται ως τάχα δύσπιστη και επιφυλακτική στην πραγματικότητα εκείνος έχει ό,τι θα ζητούσε πάντα, αν και φοβάται να το παραδεχτεί.

Δεν βλέπει όμως. Δεν βλέπει ακόμη και τότε τίποτα κάτω από την επιφάνεια.. τίποτα κάτω από αυτό που της προσφέρει.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει ο Joe. Ρομαντικός, «παραδοσιακός», τρυφερός, κτητικός και ζηλιάρης, με έναν κοινωνιοπαθή και επικίνδυνο εαυτό που διαρκώς βγαίνει στην επιφάνεια σκορπώντας το κακό. Και ο Joe έχει πληγές από το οικογενειακό του περιβάλλον και το πλαίσιο στο οποίο μεγάλωσε τον έκανε πιο σκληρό από όσο έπρεπε. Ερωτεύεται. Ερωτεύεται μόνο γιατί θέλει να ερωτευτεί, να μην νιώσει ξανά την απόρριψη, να γίνει αποδεκτός και να μπορεί να πει πως αν και ο ίδιος τα έδωσε όλα, αυτά δεν εκτιμήθηκαν.

Το You δεν είναι μια ρομαντική κομεντί που μας παρουσιάζει την γνωριμία και τον έρωτα δύο νέων που συναντιούνται με απόλυτα κινηματογραφικό τρόπο στη πόλη της Νέας Υόρκης.

Υπάρχει βαθύ σκοτάδι πίσω από την επιφάνεια και μέσα σε αυτό ακούμε τις σκέψεις του πρωταγωνιστή – αφηγητή (Joe) που έχει εντοπίσει το αντικείμενο του πόθου του και αφού το καταδιώξει, το προσεγγίσει και το αποκτήσει, προσπαθεί να το ελέγξει για να είναι πάντα δικό του.

Αρρωστημένο; Απόλυτα!

Απεικόνιση της πραγματικότητας; Ξεκάθαρα!

Εκεί έξω υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σκέφτονται σαν τον Τζο και θα είναι έτοιμοι να συμπεριφερθούν σαν εκείνον (ακόμη και αν η περίπτωσή του συχνά γίνεται ακραία).

Για αυτό το λόγο η σειρά είναι τόσο δημοφιλής..

Είσαι σίγουρη πως αυτός που γνώρισες χθες στο facebook, στο Instagram, σε ένα μπαρ, κάπου εντελώς τυχαία όταν σου έπεσε κάτι από τα χέρια και εκείνος έτρεξε τάχα πρόθυμος να σε βοηθήσει – με απώτερο σκοπό να σε γνωρίσει και να σου ζητήσει το τηλέφωνο – που χωρίς να είσαι σίγουρη του έδωσες επειδή σου άρεσε το χαμόγελό του, ότι δεν είναι ένας Joe;

Αυτά είναι απλά σενάρια. Όμως τα σενάρια αντιγράφουν την ζωή. Αυτή είναι η επικρατέστερη εποχή.

Το “You” είναι μια σειρά κοντά στην πραγματικότητα που δεν σκοντάφτει πάνω στα τετριμμένα που αντικρίζουμε πολλές φορές σε σειρές. Έχει έξυπνο σενάριο γεμάτο αινίγματα, γρήγορη δράση, ανατροπές και προσεγγίσιμους χαρακτήρες.

Η πρώτη σεζόν βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Caroline Kepnes. Μετά από δύο χρόνια ακολούθησε το Hidden Bodies.  

Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές συναντούμε τους:

·         Penn Badgley ως Joe Goldberg 

·         Elizabeth Lail's ως Guinevere Beck

·         Zach Cherry ως Ethan

·          Shay Mitchell ως Peach Salinger

·         Hari Nef ως Blythe

·         John Stamos ως Dr. Nicky

Η σειρά προβάλλεται από το Netflix!

Δες το trailer της σειράς εδώ:

Τα τάπερ της Αλίκης (βιβλίο)

Τα τάπερ της Αλίκης – Έλενα Ακρίτα

Υπόθεση από το οπισθόφυλλο:

Τρεις γενιές γυναικών ζουν, ονειρεύονται και διεκδικούν: Η Κοραλία, είκοσι χρόνια καθαρίστρια στη ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ. Η κόρη της Ελένη, πωλήτρια στο ΜΙΝΙΟΝ, που κάνει κι επιδείξεις τάπερ σε σπίτια κυριών. Και το «εξώγαμο» κοριτσάκι της, η Αλικούλα, που πήρε το όνομα της νονάς της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Η μικρή μέσα στα πολύχρωμα τάπερ της μαμάς κρύβει παιχνίδια, πασχαλίτσες για τα μαλλιά, στρασάκια, Μπάρμπι, επιθυμίες, ελπίδες κι όνειρα.

Όταν η Αλίκη μεγαλώνει, κλείνει ερμητικά μέσα στα τάπερ όλα όσα αισθάνεται. Αγάπη, οργή, πόνο, έρωτα, γέλιο και κλάμα. Μέχρι που η ζωή της θα απαιτήσει να ανοίξει τα αεροστεγή καπάκια και ν’ αφήσει τα συναισθήματά της ελεύθερα.

Τα τάπερ της Αλίκης είναι ένα γκράφιτι στους τοίχους των πολυκατοικιών της Κυψέλης, των μπορντέλων της Φυλής, των θεατρικών σκηνών, των παλιών καταστημάτων και των ρετιρέ με τις στρωμένες τσόχες για κουμκάν. Είναι όσα ζήσαμε κι αγαπήσαμε σε μια Αθήνα που δεν μένει πια εδώ.

Η Κοραλία ποτέ δεν θα ανεχόταν μια ζωή που δεν θα ήταν στο νούμερό της. Δεν την ενδιέφερε πόσες δυσκολίες θα συναντούσε. Ήξερε πως θα ήταν πολλές. Αυτό που την ένοιαζε ήταν να πατήσει γερά στα πόδια της για να μεγαλώσει την μονάκριβη κόρη της, την Ελένη, και το κατάφερε.

Οι άνθρωποι που συνάντησε στο διάβα της, άνθρωποι της Φίνος Φίλμ, της φέρθηκαν σαν πραγματική οικογένεια. Φρόντισαν να εξασφαλίσει τον επιούσιο και στη συνέχεια να γίνει αποδέκτης κειμηλίων του ελληνικού κινηματογράφου για να στολίσει το φτωχικό της σπίτι στη Κυψέλη.

Η Ελένη δεν της έμοιαζε. Ερωτεύτηκε τον λάθος άνθρωπο – έχοντας αντίθετα από την Κοραλία την δυνατότητα της επιλογής – και έφερε στη ζωή ένα παιδί για το οποίο ο πραγματικός πατέρας του θα ήταν απών. Η Ελένη, θες η έλλειψη του δικού της πατέρα – θες η ροπή της να στηρίζεται σε δεκανίκια – δεν μπόρεσε να έχει τον έλεγχο της ζωής της. Ακόμη και όταν στην πορεία γνώρισε με τον πλέον παράδοξο τρόπο τον σύζυγό της, εξακολουθούσε να έχει ασταθή συμπεριφορά και να είναι συναισθηματικά επιρρεπής.

Η μικρή Αλίκη με την σειρά της, αν και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον το οποίο χαρακτηριζόταν από ένα σχετικά ισορροπημένο οικογενειακό πρότυπο, ακολούθησε το μοτίβο της ζωής της μάνας και της γιαγιά της. Παρά τις προσλαμβάνουσες που αποκόμισε ολίσθησε σε ένα δικό της, ξεχωριστό από εκείνες, σκοτεινό πεπρωμένο.

Οι τρεις γυναίκες μοιάζουν πέρα από το βιολογικό κομμάτι να είναι η μία εξέλιξη της άλλης. Κάθε επόμενη γενιά έχοντας να αντιμετωπίσει άλλες κοινωνικές και οικογενειακές καταστάσεις φέρεται με ένα τρόπο μιμητικό μεν, προς τις προηγούμενες με χειρότερη δε, κατάληξη. Σαν η Ελένη να κουβαλά το φορτίο της  Κοραλίας και να καταλήγει να φέρεται με μεγαλύτερη «επιπολαιότητα» στη ζωή της. Και ύστερα η Αλίκη έχοντας το φορτίο και των δυο να κάνει ένα ακόμη βήμα πιο κάτω ως προς την αξιολόγηση των επιλογών της.

Αν μη τι άλλο.. στο έργο αυτό βλέπουμε ένα κομμάτι από την προσωπική ζωή της Αλίκης Βουγιουκλάκη που δεν έχει να κάνει με πράγματα που δεν ξέρουμε αλλά κυρίως στιγμές που επισημαίνονται ως προς τον δημόσιο βίο της, όταν αυτός καταγραφόταν από τις εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής.

Ακόμη, υπάρχει ένα πολιτικοποιημένο κομμάτι στην αφήγηση με ακριβή και αληθή στοιχεία που παρατίθενται και το οποίο είναι μάλλον το αναμενόμενο αναφορικά με την ταυτότητα της συγγραφέως. Αυτό που ουσιαστικά θέλω να πω, είναι ότι γνωρίζοντας τις επαγγελματικές ιδιότητες της Έλενας Ακρίτα, είναι λογικό να εντάσσει στο κείμενο της, από την σκοπιά του δημοσιογράφου, πολιτικές αναφορές της εποχής με την οποία καταπιάνεται.

Στα θετικά του κειμένου θα επισήμαινα ότι η δημιουργός κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη, χρησιμοποιεί απλοϊκά το λόγο και κάνει κάτι αρκετά ιδιαίτερο – δεν ξέρω αν αυτό που ένιωσα οφείλεται στο γεγονός ότι την παρακολουθώ στενά από τα social media – αλλά είναι σαν να είναι εκεί και να σου λέει τι συμβαίνει. Έπιασα τον εαυτό μου να φαντάζεται πως βρίσκεται σε ένα «κήπο», ας πούμε, μαζί της και μου να μου αφηγείται η ίδια την ιστορία. Με κάποιο τρόπο υπάρχει εκεί. Την βλέπεις. Την ακούς.

Ακριβώς τα παραπάνω από μια δεύτερη σκοπιά θα μπορούσα να τα εντάξω και στις αδυναμίες. Το κείμενο κρατά το ενδιαφέρον.. αλλά η πλοκή για να φτάσει από το ένα σημείο στο άλλο σε κάποια σημεία "βαραίνει". Ο απλοϊκός λόγος αν και τόσο ευχάριστος  … χαρακτηρίζεται από ένα λεξιλόγιο που μερικές φορές παραπαίει παραπάνω από το αναγκαίο. Το ότι είναι εκεί (ως αφηγήτρια) είναι καλό μόνο αν δεν σε ενοχλεί. Δύσκολα βουτάς μόνος σου σε αυτή την ιστορία. Σε κρατά από το χέρι και σου δείχνει τι συμβαίνει.

Στο τέλος τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Η Ακρίτα ήθελε να γρατζουνίσει συνειδήσεις που εξακολουθούν να κρύβουν κάτω από το χαλί ότι δεν θέλουν να αγγίξουν ή ήθελε απλά να δημιουργήσει ένα χρονογράφημα των δεκαετιών ’80 – ’00; Ελπίζω να επιδίωξε και τα δύο.

Το βιβλίο «Τα τάπερ της Αλίκης» κυκλοφορούν στην χώρα μας από τις εκδόσεις «Διόπτρα».

Joker (ταινία)

Joker – 2019

Υπόθεση της ταινίας:

Η ιστορία αυτή διαδραματίζεται το 1981 στη Gotham City. Πρωταγωνιστής μας ο  Arthur Fleck, ένας κλόουν που ονειρεύεται να γίνει κωμικός. Ζει με την μητέρα του – καθότι ορφανός – την οποία φροντίζει αποκλειστικά ο ίδιος και γράφει διαρκώς κείμενα ελπίζοντας να κάνει το «μελλοντικό» κοινό του να γελάσει. Ο Arthur παρακολουθείται από μια υπηρεσία ψυχικής υγείας. Πάσχει από ένα εγκεφαλικό σύνδρομο που τον κάνει να ξεσπάει σε γέλια χωρίς να το ελέγχει και συνήθως την λάθος στιγμή. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Υποφέρει. Υποφέρει ψυχικά και τίποτα δεν μοιάζει αρκετό για να τον θεραπεύσει. Ίσως η απόρριψη των ανθρώπων, ίσως η έλλειψη του πατέρα, ίσως η απεγνωσμένη ανάγκη του να γίνει αγαπητός, ίσως και όλα μαζί.  Η δραματική του ζωή γίνεται ολοένα χειρότερη όταν αντιλαμβάνεται πως ο μόνος τρόπος για να κάνει τους άλλους να γελάσουν δεν είναι το χιούμορ του αλλά η ίδια του η ύπαρξη. Πέφτει διαρκώς θύμα μπούλινγκ των ανθρώπων και αυτό ξυπνά τα πιο σκοτεινά του ένστικτα.

Στην ταινία του Joker – χαρακτηρισμό που δίνει ο ήρωας μας στον εαυτό του – όταν προσκαλείται από τον αγαπημένο του παρουσιαστή να βγει στην τηλεόραση, παρακολουθούμε ένα ψυχογράφημα. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ζωή του Arthur Fleck με σκοπό να γνωρίσουμε καλύτερα τον ήρωα και ίσως να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους ήταν πάντοτε ο κακός της υπόθεσης.

Πέρα από τις υφιστάμενες δυσκολίες που εκείνος αντιμετωπίζει και κάνουν την ζωή του ένα διαρκές μαρτύριο, ο Arthur ανακαλύπτει πως όσα ήξερε για την ζωή του είναι βασισμένα σε ένα ψέμα που η ίδια του η μητέρα, του πρόσφερε και αυτό τον οδηγεί στα άκρα. Χάνει το μέτρο και συμπεριφέρεται ως κοινωνιοπαθής.  

(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1)

Η ταινία διακυβεύεται λεπτές ισορροπίες της ανθρώπινης ύπαρξης και των κοινωνικών διαστάσεων που αυτές παίρνουν με το παράδειγμα του Joker. Πρόκειται για μια σαφή παραπομπή και αναφορά σε ανθρώπους που βρίσκονται στο περιθώριο γιατί θεωρούνται λιγότερο σημαντικοί από τους άλλους. Ανθρώπους που βρίσκονται στο περιθώριο γιατί δεν έχουν την ψυχική δύναμη να αντιμετωπίσουν τους «νταήδες» που κυκλοφορούν εκεί έξω. Ανθρώπους που βρίσκονται στο περιθώριο γιατί πολλές φορές και η ίδια η κοινωνία αδιαφορεί για αυτούς και τους αντιμετωπίζει ως περιθωριακούς και όχι ως ασθενείς. Ανθρώπους που βρίσκονται στο περιθώριο γιατί δεν έχουμε φτάσει όλοι ακόμη στο σημείο να έχουμε μια ισότιμη κοινωνία για όλους.

Σημαντικό είναι να ειπωθεί ότι οι ενέργειές του δεν είναι σε καμία περίπτωση δικαιολογημένες. Ποτέ το κακό δεν θεραπεύεται με περισσότερο κακό. Γίνεται «παράδειγμα» ενός μέρος του πληθυσμού της Gotham City για την τόλμη του να πει ή και να κάνει δημόσια, ενέργειες που πολλοί κρύβουν στο ασυνείδητο, όμως αυτές παραμένουν παραβατικές και τα αποτελέσματά τους πληγώνουν εξίσου.

Δεν έχω παρακολουθήσει άλλες ταινίες του Joker. Δεν μπορώ να πω καν ότι συμπάθησα ως παιδί τον Batman και κατά συνέπεια γνωρίζω σε βάθος τί συνέβαινε ανάμεσα στους δύο ήρωες. Γνωρίζω λίγα και σίγουρα πολύ λιγότερα για αυτούς, από ότι για όλους ήρωες των κόμικς όπως ο Superman. Ίσως ο χαμός του Heath Ledger μετά την συμμετοχή του στον Σκοτεινό Ιππότη (για τον οποίο βραβεύθηκε μετά θάνατον) πρόσθεσε άλλο ένα λιθαράκι στην αποτροπή μου να γνωρίσω καλύτερα τι εστί Joker.

Σίγουρα όμως ο ντόρος ο οποίος έγινε γύρω από την ταινία και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάστηκε ο ήρωας, μου προκάλεσαν το ενδιαφέρον και όχι άδικα. Η ταινία η οποία κινείται με ένα δικό της αργό τρόπο σεναριακά σε γεμίζει συναισθήματα. Κάνει το σημαντικότερο δηλαδή – σίγουρα δεν πλήττεις. Αν σου αρέσει η ανάλυση χαρακτήρων είναι μια ιδανική επιλογή, αν είσαι από τους λίγους που δεν την έχεις δει ακόμη.

Ο Joaquin Phoenix στο κεντρικό ρόλο, ο οποίος για τις ανάγκες της ταινίες αποστεώθηκε, χάνοντας 24 κιλά, θα μένει πάντα στη μνήμη μας για αυτή του την ερμηνεία. Έχοντας εκ φυσικού του ένα «πληγωμένο» βλέμμα, γεμάτο μυστήριο, προσωποποίησε επάξια τον χαρακτήρα και νίκησε στην προσπάθειά του να του αποδώσει ένα βλέμμα τόσο ενός ψυχικά ασθενούς όσο και ενός αθώου μικρού παιδιού που το μόνο που ζητά είναι αγάπη.

Την σκηνοθεσία υπογράφει ο  Todd Phillips, ο οποίος συμμετείχε και στη συγγραφή του σεναρίου μαζί με τον Scott Silver.

Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές συναντούμε τους : Joaquin Phoenix ως Άρθουρ Φλεκ / Joker,  Robert de Niro ως Μιούρεϊ Φράνκλιν,  Zazie beetz ως Σόφι Ντεμοντ και Frances Conroy ως Πένι Φλεκ και άλλους

Ο Joker κέρδισε δεκάδες βραβεία. Ο Phoenix μόνο για το ρόλο του πήρε τα εξής :

·         Academy Awards, USA 2020

·         Golden Globes, USA 2020

·         BAFTA Awards 2020

·         Screen Actors Guild Awards 2020

·         Broadcast Film Critics Association Awards 2020

·         Capri, Hollywood 2019

·         CinEuphoria Awards 2020

·         Denver Film Critics Society 2020

·         Días de Cine Awards 2020

·         Gold Derby Awards 2020

·         Golden Schmoes Awards 2019

·         Hawaii Film Critics Society 2020

·         Hollywood Critics Association 2020

·         IGN Summer Movie Awards 2019

·         Iowa Film Critics Awards 2020

·         Latino Entertainment Journalists Association Film Awards 2020

·         London Critics Circle Film Awards 2020

·         Music City Film Critics' Association Awards 2020

·         New York Film Critics, Online 2019

·         North Texas Film Critics Association, US 2019

·         Palm Springs International Film Festival 2020

·         Phoenix Film Critics Society Awards 2019

·         San Diego Film Critics Society Awards 2019

Είναι πραγματικά ενδιαφέρον ο τρόπος που κινείται τα τελευταία χρόνια τόσο ο κινηματογράφος όσο και οι εκδόσεις γύρω από δευτερεύοντες ρόλους γνωστών έργων κάθε εποχής. Αν το ψάξεις θα βρεις αληθινά διαμάντια.

Δες το trailer της ταινίας εδώ:

Official Secret (ταινία)

Official Secret - 2019

      Υπόθεση ταινίας:

 2003. Η μεταφράστρια του Αρχηγείου Επικοινωνιών της βρετανικής Κυβέρνησης Katherine Gun (Κάθριν Γκαν) διαρρέει ένα άκρως απόρρητο e-mail των αμερικανικών αρχών που ζητούσε από τις βρετανικές υπηρεσίες να κατασκοπεύσουν άλλα κράτη-μέλη του ΟΗΕ με σκοπό να εκβιάσουν μία θετική ψήφο από τις χώρες αυτές για την εισβολή στο Ιράκ. Όταν ασκείται ποινική δίωξη σε βάρος της με βάση τον νόμο περί κρατικών μυστικών, η Gun και οι δικηγόροι της κάνουν ό,τι μπορούν για να υπερασπιστούν τις πράξεις της. Καθώς η ζωή, η ελευθερία και ο γάμος της απειλούνται, καλείται να υπερασπιστεί τα πιστεύω της...

Τα «Κρατικά Μυστικά», όπως μεταφράζεται ο τίτλος στα ελληνικά, είναι μια αληθινή δραματική ιστορία. Μας παρουσιάζει την περιπέτεια της Gun, όταν αποκαλύφθηκε η πράξη της, με την οποία καταπατούσε κρατικά μυστικά και επιτελούσε με αυτό το τρόπο προδοσία εναντίον του έθνους της.

Σκοπός της ταινίας – θεωρώ – πως είναι να θέσει  ένα υψίστης σημασίας ηθικό δίλλημα..

Μπορεί ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει πρόσβαση σε τέτοιου είδους πληροφορίες, να επιτρέψει – αν ένας τέτοιος όρος θεωρείται δόκιμος – στη χώρα του να συναινέσει σε έναν άδικο πόλεμο; Μπορεί να κοιμάται ήσυχος γνωρίζοντας πως αυτή (η χώρα του) ολισθαίνει σε ένα τόσο τραγικό λάθος, τη στιγμή που μπορεί να προσπαθήσει να αποκαλύψει την αλήθεια; Μια αλήθεια που ενδεχομένως να σταματήσει και να αποτρέψει τον σφαγιασμό εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων…

Την απάντηση θα την δώσεις εσύ στον εαυτό σου. Η Katherine αποφάσισε πως δεν μπορούσε να επιτρέψει να συμβεί κάτι τέτοιο.

Η Katherine Gun ως μεταφράστρια της κινέζικης γλώσσας, στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, ήταν εντεταλμένη να παρακολουθεί μέσω ίντερνετ δραστηριότητες και στοιχεία που οδηγούσαν σε τρομοκρατικές απειλές και άλλα κυβερνητικής σημασίας θέματα. Με την ενέργειά της καταπάτησε τους όρους με τους οποίους εργαζόταν στην υπηρεσία της και η αποκάλυψη της μπορούσε να την οδηγήσει – το λιγότερο – στη φυλακή. Το γεγονός πως ήταν μεγαλωμένη εκτός Ηνωμένου Βασιλείου και παντρεμένη με ένα Κούρδο-μουσουλμάνο, τον Yasar, ο οποίος μαχόταν για να εξασφαλίσει την μόνιμη παραμονή του στην χώρα, την δυσχέραινε τη θέση της απέναντι στους κατήγορούς της. Ταυτόχρονα όμως αποδείκνυε πως ως πολίτης του κόσμου με διευρυμένο πνευματικό πεδίο, εξαιτίας των εμπειριών της, η ηθική της δεν της επέτρεπε να καλύψει αυτή την άδικη πράξη, ακόμη και όταν την έκανε η ίδια της η πατρίδα. Όλα δηλαδή ήταν ήδη δύσκολα πριν εκείνη αποφασίσει να τα θέσει σε κίνδυνο.

Παρόλο που η αποκάλυψή της δεν κατάφερε να αποτρέψει το αποτέλεσμα και την συναίνεση της Μεγάλης Βρετανίας στον πόλεμο των Η.Π.Α εναντίον του Ιράκ (όπως όλοι γνωρίζουμε), η έκβαση της δίκης της, άφησε - σιωπηλά – την κοινή γνώμη να βγάλει τα δικά της συμπεράσματα για το τρόπο που κινείται ένα έθνος όταν είναι αποφασισμένο για τις πράξεις του.

Επίσης βλέπουμε τον τρόπο που αναμειγνύονται δυνάμεις και εξουσίες και πως οι πληροφορίες διαχέονται και ανάλογα τον παραλήπτη τους αξιοποιούνται είτε για να αποκαλύψουν καταστάσεις είτε αντιθέτως για να τις αποκρύψουν.

Η Keira Knightley στον πρωταγωνιστικό ρόλο, αποδεικνύει για ακόμη μια φορά πως στο βιογραφικό της δεν υπάρχει χώρος για αποτυχίες. Το αθώο, σχεδόν παιδικό, παρουσιαστικό της προσαρμόζεται άψογα στο ειλικρινές και χαμηλών τόνων προφίλ της ηρωίδας της. Η ερμηνεία της σε θέτει ως συμπαραστάτη της, ασχέτως αν συμφωνείς μαζί της είτε αν γνωρίζεις είτε όχι την ιστορία της.

Πρόκειται για μια εξαιρετική ταινία η οποία βασίστηκε στο βιβλίο «The Spy Who Tried to Stop a War» από τους Marcia & Thomas Mitchell, το οποίο γράφτηκε με βάση τις εμπειρίες της Katherine Gun λίγο πριν την εισβολή των στρατευμάτων στο Ιράκ και τον πόλεμο που –τελικά – διεξήχθη εκεί το 2003 με τα γνωστά αποτελέσματα. Άκρως ενδιαφέρουσα και ατμοσφαιρική κρατάει το ενδιαφέρον και την αγωνία του θεατή μέχρι το τελευταίο λεπτό, παρά με μεγάλη της διάρκεια. Την σκηνοθεσία υπογράφουν οι Gregory Bernstein, Sara Bernstein και Gavin Hood. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές βλέπουμε τους:

·         Keira Knightley ως Katharine Gun

·         Matt Smith ως Martin Bright

·         Matthew Goode ως Peter Beaumont

·         Rhys Ifans ως Ed Vulliamy

·         Adam Bakri ως Yasar Gun

·         Indira Varma ως Shami Chakrabarti

·         Ralph Fiennes ως Ben Emmerson

·         Conleth Hill ως Roger Alton

Παρακολούθησε το trailer της ταινίας εδώ: