Ο πατέρας - "The father" (2020)

Ο πατέρας – «The father» (2020)

Υπόθεση της ταινίας:

Ο Άντονι είναι σχεδόν 80 χρονών και αρνείται να δεχθεί τις νοσοκόμες που προσλαμβάνει η κόρη του για να τον φροντίζουν. Από την άλλη η κόρη του ετοιμάζεται να μετακομίσει στο Παρίσι για να παντρευτεί. Αν η κόρη του δεν είναι παντρεμένη, τότε ποιος είναι ο άντρας που μπαινοβγαίνει από το σπίτι του και ισχυρίζεται ότι είναι παντρεμένος εδώ και 10 χρόνια με την κόρη του; Μήπως τελικά αυτός ο άντρας και η κόρη του προσπαθούν να τον βγάλουν τρελό;

Η Αν επισκέπτεται τον πατέρα της αρκετά αναστατωμένη. Ο Άντονι έχει καταφέρει για ακόμη μια φορά να διώξει τη γυναίκα που τον φροντίζει ισχυριζόμενος ότι του έκλεψε το ρολόι. Φαίνεται να είναι μια συνήθης τακτική που ακολουθεί ο ηλικιωμένος άνδρας για να πείσει την κόρη του ότι δεν χρειάζεται την φροντίδα μίας άγνωστης. Η Αν όμως δεν σκοπεύει να παραιτηθεί. Του ανακοινώνει ότι πρέπει να βρεθεί άμεσα κάποια για αυτή τη δουλειά, ιδιαίτερα από τη στιγμή που εκείνη πρόκειται να μετακομίσει στο Παρίσι. Το νέο εκπλήσσει τον Άντονι και προσπαθεί να αποδείξει στη κόρη του πως αυτή είναι μια απερίσκεπτη απόφαση.

Την επόμενη κιόλας μέρα, ο Άντονι συναντά έναν άγνωστο άνδρα μέσα στο σπίτι του που ισχυρίζεται πως είναι γαμπρός του εδώ και δέκα χρόνια. Η κόρη του, που καταφτάνει λίγο αργότερα, είναι μια ξένη. Το σκηνικό μοιάζει να επαναλαμβάνεται, μόνο που αυτή τη φορά, η οικεία Αν, έχει προσκαλέσει στο σπίτι μια νοσοκόμα που μοιάζει πολύ με την κόρη του Λούσι. Κάνει ό,τι μπορεί για να κάνει σαφές πως δεν επιθυμεί βοήθεια και πως δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Ο γαμπρός του αντικαθίσταται από έναν άλλον άνθρωπο, που στα μάτια του Άντονι φέρεται εχθρικά και θέλει μαζί με την κόρη του να τον κλείσουν σε ίδρυμα. 

Σε αυτή τη συνθήκη, μόνη του παρηγοριά είναι η κλασική μουσική και ο πίνακας της κόρης του Λούσι, πάνω από το τζάκι. Έχει πολύ καιρό να τον επισκεφτεί και αυτό τον στενοχωρεί. Η Λούσι όμως, στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται να επιστρέψει. Δεν μπορεί να επιστρέψει. Σκηνές από την ίδια μέρα, με όμοιες συζητήσεις αλλά διαφορετικά σκηνικά, επαναλαμβάνονται και τον τρομάζουν. Μέχρι τη στιγμή που εκείνος ξυπνά σε ένα δωμάτιο κάποιου ιδρύματος που δεν βρέθηκε ξαφνικά. Βρίσκεται εκεί για αρκετό καιρό και η κόρη του, που προσπαθεί αλλά δεν καταφέρνει πάντοτε να τον επισκεφτεί τα σαββατοκύριακα, τού έχει στείλει μια καρτ ποστάλ από τη Γαλλία. Ποιος είναι ο ίδιος, ποια είναι η κόρη του, πού βρίσκεται η μητέρα του. Αυτές τις στιγμές έχει ανάγκη την μητέρα του.

Τι έχουμε λοιπόν εδώ;

Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε ότι ο Άντονι πάσχει από άνοια.

Η ιστορία που εκτυλίσσεται παρουσιάζεται μέσα από τη δική του οπτική. Αν μοιάζει χαοτική σε κάποια σημεία (δεν είναι καθόλου) είναι γιατί έτσι λειτουργεί το μυαλό του. Ένα μυαλό που αποσυντίθεται. Μια μνήμη που ολισθαίνει. Εκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα που, αντί να αναπαράγονται, νεκρώνουν.

Ο Άντονι φοβάται. Ο φόβος του γεννά εχθρούς μέσα στο μυαλό του. Προσπαθεί να αντισταθεί και κρατιέται από όσα ακόμη θυμάται. Εικόνες που συγχέουν το χθες με το σήμερα, κεκτημένη γνώση που αντιστέκεται στις νέες πληροφορίες. Θέλει να αποδείξει ότι τα καταφέρνει, πως τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τίποτα όμως δεν είναι πια το ίδιο. 

Πρόκειται, αναμφίβολα, για μια καλοστημένη ταινία που δεν μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο. Μπορεί μάλιστα να σε λυγίζει αν έχεις γνωρίσει από κοντά την άνοια ή το Alzheimer. Κατά την προσωπική μου γνώμη θα μπορούσε να αποτελέσει εγχειρίδιο για φροντιστές ανθρώπων που ασθενούν. Για όποιον δεν το γνωρίζει, οι άνθρωποι που φροντίζουν αυτούς τους ασθενείς χρήζουν και οι ίδιοι ιατρικής φροντίδας. Είναι πολύ σκληρό να βλέπεις τον άνθρωπό σου «να χάνεται». Κάποιοι, οι περισσότεροι, στην αρχή δεν το δέχονται. Αμφισβητούν τον ασθενή και όσο η νόσος προχωρά και οι ίδιοι εξαντλούνται, ψυχικά και σωματικά, η παράλληλη στήριξη είναι απαραίτητη. 

Στην περίπτωση των ηρώων μας, η κόρη αποφασίζει να αφήσει τον πατέρα σε κάποιο ίδρυμα, προκειμένου να ακολουθήσει τον σύντροφό της σε μία άλλη χώρα. Η απόφαση της με βρίσκει μπερδεμένη. Δεν την κρίνω. Δεν θα έκρινα ποτέ έναν άνθρωπο για τις επιλογές του. Μόνο που θέλω να πω το εξής. Σκέψου έναν άνθρωπο, μόνο και φοβισμένο. Ό,τι τον συνδέει με το σήμερα, το χθες και το αύριο, είσαι εσύ. Θα μπορούσες να πάρεις την απόφαση να τον αφήσεις μόνο; Το αντέχεις; 

Το τέλος της ταινίας ήταν για μένα σπαραχτικό. Παρακολουθώντας ταινίες, αυτής της θεματικής, σκέφτομαι ένα πρόσωπο, τον παππού μου και αυτό που μου έρχεται στη μνήμη από τις στιγμές που είχε χαθεί πια για τα καλά η επικοινωνία, είναι το γέλιο του κάθε φορά που με έβλεπε. 

Ο Πατέρας (The Father) είναι μια βρετανική δραματική κινηματογραφική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Φλοριάν Ζελέρ. Η ταινία είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο του ίδιου του Φλοριάν Ζέλερ, «Le Père» του 2012. Πρόκειται για μια γαλλοβρετανική συμπαραγωγή, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Άντονι Χόπκινς, Ολίβια Κόλμαν, Μαρκ Γκέιτις, Imogen Poots, Rufus Sewell και Ολίβια Γουίλιαμς. Πρόκειται για τη δεύτερη διασκευή του έργου μετά την ταινία Floride του 2015. Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς στις 27 Ιανουαρίου 2020 και κυκλοφόρησε στη Γαλλία στις 26 Μαΐου 2021 από την UGC Distribution και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 11 Ιουνίου 2021 από τη Lionsgate. 

Στα 93α βραβεία Όσκαρ, ο Χόπκινς κέρδισε βραβείο Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου και οι Ζέλερ και Χάμπτον βραβείο καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου, ενώ η ταινία έλαβε συνολικά έξι υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας και Β' γυναικείου ρόλου (Κόλμαν). Στα 78α βραβεία Χρυσής Σφαίρας, η ταινία έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων Kαλύτερης Tαινίας - Δράμα, ενώ στα 74α Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας έλαβε έξι υποψηφιότητες, κερδίζοντας τον Α' ανδρικό ρόλο (Χόπκινς) και το καλύτερο προσαρμοσμένο σενάριο. Επιπλέον, ο Χόπκινς και η Κόλμαν ήταν υποψήφιοι για βραβείο α' ανδρικού και β' γυναικείου ρόλου αντίστοιχα στα 27α βραβεία Guild Screen Actors Guild.

Η ταινία διατίθεται δωρεάν μέσω της πλατφόρμας του Ertflix μέχρι τις 9 Μαρτίου.

Δες το trailer της ταινίας εδώ:

Μην ξεχνάς να με θυμάσαι (βιβλίο)

Μην ξεχνάς να με θυμάσαι – Colleen Hoover ft. Tarryn Fisher

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

ΠΟΤΕ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ…

ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ…

ΑΠΛΩΣ ΘΥΜΗΣΟΥ…

Η Τσάρλι Γουίνγουντ και ο Σάιλας Νας ήταν κολλητοί από όταν θυμούνταν τους εαυτούς τους. Στην εφηβεία ερωτεύτηκαν. Και ξαφνικά ένα πρωινό έγιναν δύο άγνωστοι; Το πρώτο τους φιλί, ο πρώτος τους καβγάς, η στιγμή που κοιτάχτηκαν στα μάτια με έρωτα… Όλες οι αναμνήσεις τους σκορπίστηκαν στον αέρα. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ.

Τώρα η Τσάρλι και ο Σάιλας πρέπει να δουλέψουν μαζί για να αποκαλύψουν την αλήθεια για το τι τους συνέβη και γιατί. Αλλά όσο περισσότερα μαθαίνουν για το ζευγάρι που ήταν κάποτε, όλο και περισσότερα ερωτήματα προκύπτουν για το πώς βρέθηκαν εκεί. Το να ξεχνάς είναι τρομακτικό, αλλά μερικές φορές είναι πιο τρομακτικό να θυμάσαι.

Η Τσάρλι «ξυπνά» ένα πρωινό στη αίθουσα μιας σχολικής τάξης. Δεν θυμάται απολύτως τίποτα. Δεν ξέρει πως την λένε, πού βρίσκεται και ποιοι είναι όλοι αυτοί γύρω της. Δεν έχει αναμνήσεις από το παρόν ούτε από το παρελθόν. Δεν ξέρει καν πώς μοιάζει. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τον Σάιλας και είναι εξίσου τρομακτικό. Οι δύο έφηβοι, αφού συναντηθούν, θα καταλήξουν στο συμπέρασμα -μέσω της συμπεριφοράς των γύρω τους- ότι είναι ζευγάρι. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι η σχέση τους έχει λήξει άδοξα εδώ και λίγο καιρό εξαιτίας των γονιών τους και από παράφορα ερωτευμένοι έχουν βρεθεί απέναντι.

Σε αυτή τη συνθήκη δεν μπορούν να εμπιστευτούν κανέναν. Έχουν μόνο ο ένας τον άλλον διανύοντας ο καθένας τους ένα μοναχικό μονοπάτι προς το άγνωστο. Αποφασίζουν να μην μοιραστούν αυτό που τους συμβαίνει. Κανείς δεν θα τους πίστευε. Όλοι θα υπέθεταν ότι ήταν ένα ακόμα από τα τερτίπια τους ή θα τους περνούσαν για τρελούς.

Έτσι η Τσάρλι και ο Σάιλας, ως δύο εντελώς νέοι χαρακτήρες, απαλλαγμένοι από μνήμες και όσα τους διαμόρφωσαν, μέσω αυτών, ανακαλύπτουν τον κόσμο από την αρχή προσπαθώντας να μάθουν τί συνέβη πριν χάσουν τις μνήμες τους.

Σε αυτό τους το ταξίδι, θα ανακαλύψουν γράμματα που αντάλλασσαν πριν από καιρό όπως και κοινές τους φωτογραφίες, θα πάνε σε μέρη που σύχναζαν και θα έρθουν αντιμέτωποι με τα λάθη τους. Όμως μετά από 48 ώρες όλα θα σβήσουν και οι δυο τους θα είναι ξανά άγνωστοι. Το σοκ θα είναι μεγάλο και η ανάγκη να βρουν τι πραγματικά συμβαίνει, θα γίνει επιτακτική.  

Και ενώ όλοι γύρω τους αναρωτιούνται για την περίεργη συμπεριφορά τους, η Τσάρλι και ο Σάιλας αρχίζουν να ερωτεύονται ξανά μέσα από την ιστορία τους καθώς την διαβάζουν σε σημειώματα και γράμματα που κρατούν διαρκώς μαζί τους για να μην ξεχάσουν ο ένας τον άλλον και να προλάβουν να φτάσουν στην άκρη του νήματος πριν περάσουν οι επόμενες δύο μέρες.

Τί είναι αυτό που πραγματικά τους ενώνει και πώς θα καταφέρουν να θυμηθούν, χωρίς να γίνουν αυτοί που ήταν πριν χωρίσουν και πριν ξεχάσουν;

Τί έχουμε λοιπόν εδώ;

Η Colleen Hoover, αυτή τη φορά, μαζί με τη Tarryn Fisher μάς ταξιδεύουν σε ένα δύσβατο μονοπάτι. Οι ήρωές τους, δύο πρώην κακομαθημένοι -θα έλεγα- χαρακτήρες, βαθιά ερωτευμένοι πριν χάσουν τη μνήμη τους, καλούνται να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι και τι συνέβη πριν χάσουν τη μνήμη τους. Η απώλειά της αναδεικνύει το καλό τους πρόσωπο και καταφέρνει να τους ενώσει. Όσα μαθαίνουν για το παρελθόν τούς υποδεικνύει ότι δεν θα πρέπει να είναι μαζί. Όσο και αν αυτό τούς γεμίζει φόβο, η ένωσή τους είναι πιο δυνατή και είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν το παρελθόν.

Είχα πολλές προσδοκίες για αυτό το βιβλίο. Μόλις βρέθηκα μπροστά του στο βιβλιοπωλείο, αντίκρισα τον τίτλο, το εξαιρετικό εξώφυλλο και το όνομα της Hoover δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ. Το πήρα αμέσως. Δεν θα αρνηθώ ότι είναι μια καλογραμμένη ιστορία, όπως συμβαίνει με τα βιβλία της Hoover, θα επισημάνω όμως ότι δεν μοιάζει με ό,τι έχω διαβάσει από εκείνη και θα καταλήξω ότι το τέλος της με απογοήτευσε κάπως. Η ιστορία είναι δυνατή και κλιμακώνεται. Οι δύο χαρακτήρες γίνονται στη πορεία θελκτικοί και σε καλούν να τους ανακαλύψεις. Ωστόσο ολοκληρώνοντας την ανάγνωση, υπάρχουν σημεία που δεν απαντώνται -ενώ έχουν τεθεί παραπάνω από μία φορές- και το τέλος δείχνει βιαστικό και παράταιρο. Κρατώ το μήνυμα που αφήνει και το στόχο που είχε γράφοντάς το μαζί με την Fisher και ευελπιστώ σε μία ακόμη δυνατή ιστορία στο μέλλον.

Για τα βιογραφικά στοιχεία της Hoover σάς παραπέμπω σε ένα από τα προηγούμενα άρθρα, όπως το «Τελειώνει με εμάς», «Όσα τον θυμίζουν», «Ατελώς υπέροχοι» κ.α.

Σχετικά με την Fisher:

Η Tarryn Fisher είναι #1 συγγραφέας των New York Times και των USA Today και έχει γράψει 15 μυθιστορήματα.  Είναι περισσότερο γνωστή για τα ευπώλητα μυθιστορήματά της Μην ξεχνάς να με θυμάσαι, Οι σύζυγοι και Η λάθος οικογένεια.  Γεννημένη στη Νότια Αφρική, η Tarryn ζει πλέον στο Σιάτλ με τον σύζυγό της και τα παιδιά της. Γράφει κυρίως ρομαντικά, θρίλερ και new adult έργα.

Το μυθιστόρημα «Μην ξεχνάς να με θυμάσαι» κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Υπάρχω (ταινία)

Υπάρχω (2024)

Υπόθεση της ταινίας:

Βρισκόμαστε στα μέσα στις δεκαετίας του 1970. Ένας νεαρός δημοσιογράφος συναντά τον Στέλιο Καζαντζίδη στη θάλασσα, σε μικρή απόσταση από το εξοχικό του, όπου εκείνος ψαρεύει. Οι δυο τους έχουν συμφωνήσει για μια συνέντευξη και μαζί ξεδιπλώνουν την ζωή του αείμνηστου τραγουδιστή από την πρώιμη παιδική ηλικία μέχρι το τέλος της δισκογραφικής του καριέρας.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε παιδί μεταναστών και ο μεγάλος γιος της οικογένειας. Ο πατέρας του χάθηκε νωρίς και έτσι ο «πρίγκιπας» της κυρίας Γεσθημανής ανέλαβε νωρίς το ρόλο του προστάτη στην οικογένειά του. Άρχισε να δουλεύει από μικρός για τα προς το ζην της οικογένειας και πάντα τραγουδούσε. Πώς θα μπορούσε ένα τέτοιο ταλέντο να χαθεί;

Ο Καζαντζίδης μπήκε γρήγορα στον επαγγελματικό στίβο του τραγουδιού και της δισκογραφίας, παρά τις όποιες αρχικές αμφισβητήσεις, και εγκλώβισε τις ψυχές όλων όσων των άκουγαν. Από ένα μικρό κουτούκι βρέθηκε στις μεγάλες πίστες της πρωτεύουσας και από κοινός μεροκαματιάρης έγινε η πρώτη «φίρμα» της εποχής.

Πέρα όμως από τις κατακτήσεις του στη μουσική, είχε και κατακτήσεις ως άνδρας. Υπήρξε ένας γοητευτικός άνδρας που είχε την ικανότητα να σαγηνεύει τις γυναίκες, με πρώτο του σταθμό, σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας, την Καίτη Γκρέυ. Όταν οι δυο τους γνωρίστηκαν, η Γκρέυ είχε ήδη όνομα στη νύχτα. Οι δυο τους έζησαν μια σχέση πάθους που δεν κράτησε για πολύ. Η Γκρέυ εμφανίζεται να τα θέλει όλα, παραδομένη στον έρωτά της, ικανή για τα πάντα προκειμένου να κρατήσει τον Στέλιο.... με τον λάθος τρόπο. Του χρέωσε τη στενή σχέση του με την μητέρα του, χωρίς να συνυπολογίζει τις παραμέτρους της εποχής και τον εγκλώβισε. 

Ο Καζαντζίδης δεν ήταν ο άνθρωπος που θα τον έβαζες σε κλουβί. Ήταν ντόμπρος αλλά σκληρός, ήταν δοτικός αλλά ανεξάρτητος, ήταν αισθηματίας αλλά μοναχικός.

Η σχέση του με τη Μαρινέλλα οδηγείται σε γάμο. Εδώ ο έρωτας κυλά ιδανικά και ανώδυνα, όμως οι δύο καλλιτέχνες, φτιαγμένοι από την ίδια στόφα, αλλά με διαφορετικές ανάγκες, καταλήγουν σε τέλμα όταν, σύμφωνα με το σενάριο, ο Καζαντζίδης αποφασίζει να αποτραβηχτεί από τα νυχτερινά κέντρα.

Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα για εκείνον επαγγελματικά. Έκανε όμως αυτό που ήθελε και έτσι αποτραβήχθηκε νωρίς στο ησυχαστήριό του.

Τι έχουμε λοιπόν εδώ;

Δεν ξέρω αν η ταινία αυτή αποτελεί την βιογραφία του Καζαντζίδη, ένα φόρο τιμής στη καριέρα του ή το ψυχογράφημα του μεγάλου καλλιτέχνη. Για το μόνο που είμαι σίγουρη είναι πως ο Χρήστος Μάστορας δεν προσπάθησε να μοιάσει στο Στέλιο Καζαντζίδη, έγινε ο Στέλιος Καζαντζίδης. Με μία άρτια ερμηνεία, ο δημοφιλής καλλιτέχνης είναι αυτός που κλέβει τη παράσταση ολοκληρωτικά. Αντίστοιχου βεληνεκούς, η Ασημένια Βουλιώτη αποδίδει με το ρόλο της Μαρινέλλας κάνοντάς σε να την αναζητάς κατά τη διάρκεια της ταινίας. Στο σύνολό του μιλάμε για ένα επιτυχημένο κάστινγκ ηθοποιών που ερμηνεύουν σημαντικούς καλλιτεχνικούς παράγοντες της εποχής, όπως ο πανομοιότυπος Περικλής Σιούντας στο ρόλο του Χρήστου Νικολόπουλου, ο Μιχάλης Βαλάσογλου στο ρόλο του Άκη Πάνου και ο Γιώργος Γάλλος σε εκείνον του Πυθαγόρα. 

Με ένα αποτέλεσμα αρκετά καλό, γεμάτο από μουσική – αξίζει να σημειωθεί ότι στην αίθουσα που παρακολουθούσα την ταινία υπήρχαν άνθρωποι που τραγουδούσαν κατά την ώρα της προβολής- η σκηνοθεσία ήταν αρκετά «κλειστοφοβική», σημαντικοί περίοδοι της ζωής του, όπως η παιδική του ηλικία και η εφηβεία του αναφέρθηκαν σε δύο καρέ, αν θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω έτσι, και στην γρήγορη εξιστόρηση των γεγονότων έλειπε η αναφορά της εποχής στην οποία βρισκόμασταν κάθε φορά. Κάτι που σε κάνει να χάνεσαι. Δεν ξέρεις σε ποιο στάδιο βρίσκεσαι και τί συμβαίνει γύρω από τα γεγονότα.

Με ευχάριστη έκπληξη ωστόσο διαπίστωσα ότι παρόλο που βρισκόμαστε στις τελευταίες μέρες προβολής, οι αίθουσες εξακολουθούν να γεμίζουν από ανθρώπους διαφόρων ηλικιών που θέλησαν να ακούσουν τα τραγούδια μιας άλλης εποχής και να μάθουν την ιστορία ενός διαχρονικού καλλιτέχνη.

Το καστ των ηθοποιών απαρτίζεται από τους:

Χρήστος Μάστορας, ως Στέλιος Καζαντζίδης

Κλέλια Ρένεση, ως Καίτη Γκρέυ

Ασημένια Βουλιώτη, ως Μαρινέλλα

Αγορίτσα Οικονόμου, ως Γεσθημανή Καζαντζίδη

Δημήτρης Καπουράνης, ως Γιώργος Λιάνης

Άννα Συμεωνίδου, ως Βάσω Καζαντζίδη

Γιώργος Καραμίχος, ως Μάκης Μάτσας

Νίκος Ψαρράς, ως Τάκης Λαμπρόπουλος

Γιώργος Γιαννόπουλος, ως Βασίλης Χειλάς

Γιάννης Εγγλέζος, ως Μίμης Παπαϊωάννου

Γιώργος Γάλλος, ως Πυθαγόρας

Μαρία Φιλίππου, ως Ελισσώ

Αλέξανδρος Μπουρδούμης, ως Κλεάνθης Μαρόπουλος

Διαμαντής Καραναστάσης, ως Μανώλης Χιώτης

Περικλής Σιούντας, ως Χρήστος Νικολόπουλος

Μιχάλης Βαλάσογλου, ως Άκης Πάνου

Ευθύμης Χαλκίδης, ως Ηλίας

Φοίβος Παπακώστας, ως Ζήσης

Πανάγος Ιωακείμ, ως Μάνθος Βενέτης

Φώτης Πετρίδης ως Αφεντικό του Στέλιου

Το σενάριο ανήκει στην Κατερίνα Μπέη και η σκηνοθεσία στον Γιώργο Τσεμπερόπουλο. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 19 Δεκεμβρίου 2024 από την Tanweer.

Δες το trailer της ταινίας εδώ:

Κλυταιμνήστρα (βιβλίο)

Κλυταιμνήστρα – Constanza Casati 

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

Είναι κόρη βασιλιά αλλά παντρεύεται τύραννο.

Τον παρακολουθεί ανίσχυρη να θυσιάζει το παιδί της στους θεούς. Περιμένει καρτερικά.

Καταστρώνει την εκδίκησή της.

Την έχουν αποκαλέσει «υπερήφανη», «βάναυση», «μονόφρουρη», «τρελή από φιλοδοξία», «δολοφόνο». Την έχουν αποκαλέσει πολλά, τίποτα από αυτά, όμως, δεν έχει σημασία.

Ξέρει πώς να παίξει το παιχνίδι.

Αν δεν της δοθεί η εξουσία, θα την πάρει μόνη της.

Είναι η Κλυταιμνήστρα.

Γεννήθηκε σκληρή. Αυτό πιστεύουν όλοι όσοι την συναντούν. Είναι εύκολο για εκείνη να είναι αδερφή του Κάστορα και του Πολυδεύκη. Ρίχνεται μαζί τους στο κυνήγι. Νικά τους αντιπάλους της στην παλαίστρα. Θα μπορούσε να είναι αμαζόνα. Είναι δύσκολο να είναι αδερφή της ωραίας και εύθραυστης Ελένης. Δεν την ζηλεύει και αν το κάνει, δεν το δείχνει. Την λατρεύει. Την προστατεύει. Είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις τις δύο αδερφές. Είναι αγαπημένη κόρη για τους γονείς της, κυρίως για τον πατέρα της, βασιλιά της Σπάρτης, Τυνδάρεω, και ας μην το αντιλαμβάνεται ή το εισπράττει, όπως θα ήθελε.

Στα χρόνια που ακολουθούν, παρά το ατίθασο πνεύμα της, γίνεται γυναίκα του βασιλιά της Μαιονίας, Ταντάλου. Αυτός ο έρωτας την μεταμορφώνει. Βγάζει στην επιφάνεια μια άλλη πλευρά του χαρακτήρα της. Την ευτυχία της έρχεται να συμπληρώσει ο ερχομός ενός παιδιού, αλλά δεν κρατά για πολύ.

Η παραμονή στη Σπάρτη, των δύο φιλοξενούμενων του παλατιού, Αγαμέμνονος και Μενελάου, αλλάζει την πορεία της ιστορίας τους. Οι φιλόδοξοι ηγεμόνες, απόγονοι μιας καταραμένης γενιάς, πέρα από τη συμφωνία που κάνουν με το βασιλιά της Σπάρτης για να καταλάβουν το άλλοτε βασίλειό τους, τις Μυκήνες, διεκδικούν τόσο τις κόρες του όσο και το βασίλειό του.

Ο Μενέλαος έχει βάλει στο μάτι την Ελένη και ο Αγαμέμνων την Κλυταιμνήστρα. Καμία από τις δύο αδερφές δεν είναι αρχικά σύμφωνη. Όσο ακούγονται κατά την παραμονή τους στη Σπάρτη, σπέρνουν το τρόμο. Είναι αλαζονικοί, βίαιοι και υπερόπτες. Στο τέλος όμως καταφέρνουν να πάρουν αυτό που θέλουν.

Η απομάκρυνση της Ελένης από την Κλυταιμνήστρα και η θετική της απόκριση στον έρωτα του Μενελάου, βάζουν την Κλυταιμνήστρα σε μπελάδες. Ο Αγαμέμνων προκειμένου να πάρει αυτό που θέλει, σκοτώνει τον Τάνταλο και το παιδί της.

Η Ελένη γίνεται γυναίκα του Μενελάου και βασίλισσα της Σπάρτης και η Κλυταιμνήστρα γίνεται με τη βία γυναίκα του Αγαμέμνονος και βασίλισσα των Μυκηνών.

Είναι δύο δυστυχισμένες γυναίκες, καθώς ο τίτλος δεν συνοδεύει τη μοίρα τους, μακριά η μία από την άλλη, έρμαια στις αποφάσεις και τις ορέξεις των συζύγων τους. Οι γενιές τους μεγαλώνουν, αποκτούν παιδιά αλλά ποτέ την ευτυχία.

Η φυγή της Ελένης με τον γιο του βασιλιά της Τροίας, Πάρη, γίνεται η αφορμή και όχι η αιτία για να ξεκινήσει ο Τρωικός πόλεμος. Άρχοντες από διάφορα μέρη της Ελλάδας συγκεντρώνονται προκειμένου να διαλύσουν τον εχθρό και να φέρουν πίσω τη γυναίκα του βασιλιά της Σπάρτης.

Η άπνοια, όμως, που επικρατεί, κατά την αναχώρησή τους, δεν βοηθά τα πλοία να αποπλεύσουν και τότε άλλη μια απόφαση στρέφεται κατά της Κλυταιμνήστρας και γεννά μέσα της τον εκδικητή. Αυτή δεν είναι άλλη από τη θυσία της κόρης της, Ιφιγένειας.

Ο δούρειος ίππος καταφέρνει να ξεγελάσει την Τροία. Σπουδαίοι ήρωες χάνονται στην πορεία αυτού του πολέμου, ανάμεσά τους και ο Αχιλλέας. Η Ελένη επιστρέφει στο σύζυγό της. Η Κλυταιμνήστρα, όμως, που στο μεταξύ βασίλευε στις Μυκήνες εν μέσω αντιπαραθέσεων και διαρκών αμφισβητήσεων έχει βρει παρηγοριά στην αγκαλιά του κυνηγημένου Αίγισθου. Όταν ο Αγαμέμνων επιστρέφει, η Κλυταιμνήστρα είναι έτοιμη να παίξει την τελευταία πράξη του δράματος.

Τί έχουμε λοιπόν εδώ;

Η Κλυταιμνήστρα στο ομώνυμο ιστορικό μυθιστόρημα της Constanza Casati μάς συστήνεται από την αρχή. Για όσους δεν την γνωρίζουν ή για όσους θυμούνται τα βασικά για την ιστορία της, η Κλυταιμνήστρα είναι η άκαμπτη και ψυχρή γυναίκα που μαζί με τον εραστή της Αίγισθο σκότωσε τον βασιλιά Αγαμέμνονα για να αναλάβει το θρόνο των Μυκηνών. Ύστερα από την εξέλιξη, η κόρη της, Ηλέκτρα, αναμένει την επιστροφή του αδερφού της, Ορέστη, με σκοπό να αποδώσει δικαιοσύνη για το θάνατο του πατέρα τους. Αυτό και γίνεται στο τέλος της ιστορίας, αν και η Casati δεν φτάνει μέχρι εκεί (ορθά κατά τη γνώμη του). Σκοπός αυτού του μυθιστορήματος είναι να παρουσιάσει τη Κλυταιμνήστρα, να φωτίσει τη δύναμη και τις αδυναμίες της ηρωίδας διαθέτοντας τις απαραίτητες γνώσεις και μια σύγχρονη οπτική που δεν καταδικάζει, στείρα, τη γυναίκα αυτή, παραβλέποντάς την επειδή είναι γυναίκα.

Κανένας χαρακτήρας δεν έχει μόνο σκοτάδια. Κανείς δεν είναι μόνο κακός. Και αν είναι, αξίζει κανείς να γνωρίσει τους λόγους που τον οδήγησαν εκεί. Επί της ουσίας, η Casati δεν μας παρουσιάζει μόνο την ιστορία της Κλυταιμνήστρας. Συνθέτει ταυτόχρονα το ψυχογράφημά της. Δεν θα μπορούσα να τη φανταστώ ερωτευμένη, να περιμένει τον καλό της (Τάνταλο) να επιστρέψει και όμως έχω πια αυτή την εικόνα και ό,τι την συνοδεύει. Δεν μπορούσα να σχηματίσω το πρόσωπό της ντυμένο με εκδίκηση ύστερα από τη θυσία της κόρης της και όμως τώρα την επαναφέρω ξανά και ξανά στο μυαλό μου, κάθε φορά που αναδύεται στη μνήμη μου το όνομά της.

Δεν έχουμε παρά να ευχαριστήσουμε την Costanza Casati για το έργο της αυτό και να αναμένουμε το επόμενο!

Σχετικά με τη συγγραφέα:

Η Costanza Casati (Κοστάντζα Κασάτι) γεννήθηκε στο Τέξας και μεγάλωσε σε ένα χωριό της βόρειας Ιταλίας, όπου σπούδασε αρχαία ελληνικά και αρχαία ελληνική γραμματεία σε ένα από τα καλύτερα ακαδημαϊκά προγράμματα της χώρας. Έβαλε το μεταπτυχιακό της στη συγγραφή από την αντίστοιχη σχολή του Πανεπιστημίου Warwick, στο Ηνωμένο Βασίλειο, και έχει εργαστεί ως σεναριογράφος και δημοσιογράφος.

Η Κλυταιμνήστρα είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Έχει μεταφραστεί σε δεκαοκτώ γλώσσες σε όλο τον κόσμο και συμπεριλήφθηκε στις λίστες ευπώλητων των Times αλλά και στη λίστα των επικρατέστερων για το HWA Debut Crown Award.

Η "Κλυταιμνήστρα" κυκλοφορεί στη χώρας μας από τις εκδόσεις "Μίνωας".

Πέτρα Ψαλίδι Χαρτί (βιβλίο)

Πέτρα ψαλίδι χαρτί – Alice Feeney

 

Πρωτότυπος Τίτλος: Rock Paper Scissors

Μετάφραση: Βεατρίκη Κάντζολα Σαμπατάκου

 

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

Τα πράγματα δεν πάνε καλά εδώ και καιρό για τον κύριο και την κυρία Ράιτ. Όταν ο Άνταμ και η Αμίλια κερδίζουν ένα δωρεάν Σαββατοκύριακο στη Σκωτία, μοιάζει με μια τελευταία ευκαιρία να προσπαθήσουν να σώσουν το γάμο τους. Ο αδιόρθωτα εργασιομανής σεναριογράφος Άνταμ Ράιτ πάσχει όλη του τη ζωή από προσωπαγνωσία: δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα χαρακτηριστικά των προσώπων, ούτε καν των φίλων, των συγγενών, αλλά και της ίδιας της γυναίκας του.

Σε κάθε τους επέτειο, το ζευγάρι ανταλλάσσει παραδοσιακά δώρα ανάλογα με το έτος που διανύουν παντρεμένοι –από χαρτί, λινό, σίδερο, ξύλο κ.ο.κ.– και κάθε χρόνο η σύζυγος του Άνταμ του γράφει ένα γράμμα που δεν τον αφήνει ποτέ να διαβάσει.

Μέχρι τώρα.

Και οι δυο ξέρουν ότι αυτό το Σαββατοκύριακο θα διορθώσει ή θα διαλύσει οριστικά το γάμο τους. Αλλά το ταξίδι αυτό δεν το κέρδισαν κατά τύχη. Ο ένας απ’ τους δυο τους λέει ψέματα. Και κάποιος δε θέλει να τα ξαναβρούν και να ζήσουν μαζί ευτυχισμένοι στο εξής. Δέκα χρόνια γάμου. Δέκα χρόνια μυστικών. Μια επέτειος που δε θα ξεχάσουν ποτέ.

Η Αμίλια και ο Άνταμ κάνουν επισκέψεις σε ένα σύμβολο γάμου. Παρότι αγαπιούνται, ο γάμος τους δεν είναι στα καλύτερά του. Αυτό όμως είναι φυσιολογικό. Σε κάθε ζευγάρι, από ένα σημείο και έπειτα, υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Ωστόσο στη δική τους περίπτωση, η Αμίλια αισθάνεται ότι έχουν περάσει από την αμφιθυμία που διαδέχτηκε τον έρωτα, στην αδιαφορία και αυτό δεν είναι σίγουρο ότι διορθώνεται.

Όταν εκείνη κερδίζει ένα Σαββατοκύριακο στη Σκωτία, μέσω μιας λαχειοφόρου στη δουλειά, αρπάζει την ευκαιρία. Ίσως να είναι η τελευταία τους προσπάθεια για να σώσουν ό,τι σώζεται.

Ο Άνταμ δεν είναι σύμφωνος. Του φαντάζει εξωφρενικό να ξεβολευτούν για ένα Σαββατοκύριακο προκειμένου να ταξιδέψουν μέχρι τη Σκωτία όπου λόγω της κακοκαιρίας θα περάσουν σίγουρα μια ταλαιπωρία. Παρόλα αυτά ακολουθεί τη γυναίκα του και δυστυχώς οι φόβοι του επιβεβαιώνονται. Πέρα από το ιδιαίτερα κουραστικό ταξίδι -μέσα στο παμπάλαιο αυτοκίνητο της συζύγου του- δυσκολεύονται χαρακτηριστικά να βρουν τόσο κάποιο ανοιχτό κατάστημα στη διαδρομή τους για τις απαραίτητες προμήθειες όσο και το ίδιο το κατάλυμα, το οποίο όπως θα αποδειχθεί δεν θα είναι παρά ένα παρεκκλήσι με πολύ μυστήριο χαρακτήρα.

Δεν είναι μόνο η απόκοσμη όψη του που γρήγορα θα τους φοβίσει. Περίεργοι ήχοι θα αρχίσουν να ακούγονται, πράγματα θα εμφανίζονται ή θα εξαφανίζονται και μια σκιά, αν είναι πράγματι κάτι τέτοιο θα ακολουθεί κάθε τους κίνηση. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και οι ίδιοι σύντομα θα προσπαθήσουν απεγνωσμένα να ξεφύγουν από αυτό που κρύβει το παρεκκλήσι του Μπλακγουότερ.

Ταυτόχρονα παρακολουθούμε μια αφήγηση για τις επετείους του κυρίου και της κυρίας Ράϊτ, καθεμία από τις οποίες χαρακτηρίζονται από κάποιο συμβολικό στοιχείο, ανάλογο της χρονιάς της επετείου μέσω των οποίων τους γνωρίζουμε καλύτερα.

Τί έχουμε λοιπόν εδώ;

Μα τί άλλο, από μία ακόμη άψογα κουρδισμένη ιστορία από τη συγκλονιστική Alice Feeney. Η οξυδερκής συγγραφέας καταφέρνει για άλλη μία φορά να συνθέσει μία εξαιρετικά πολύπλοκη ιστορία -γεγονός που γίνεται αντιληπτό μόνο στο τέλος όπου δίνονται όλες οι απαντήσεις με την εξέλιξη των γεγονότων να είναι ευφάνταστη, γρήγορη και καθηλωτική- σύμφωνα με την οποία είναι αδύνατο να φανταστείς την κατάληξη. Ασφαλώς αυτό είναι το στοιχείο που κάνει τις ιστορίες της τόσο ελκυστικές και την ίδια τόσο ξεχωριστή.

Σημείωση:

Ένα επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο για την εξέλιξη της υπόθεσης είναι η άγνωστη σε εμένα ασθένεια του πρωταγωνιστή, Άνταμ Ράϊτ, αποκαλούμενη ως προσωπαγνωσία. Σύμφωνα με αυτή, ο ασθενής είναι αδύνατο να ξεχωρίσει τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων ακόμα και αν πρόκειται για κάποιον που γνωρίζει πολύ καλά, όπως στην περίπτωσή μας, η γυναίκα του.

Σχετικά με τη συγγραφέα:

Η Alice Feeney είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος. Εργάστηκε δεκαέξι χρόνια στο BBC ως ρεπόρτερ, συντάκτρια, παραγωγός προγραμμάτων τέχνης και ψυχαγωγίας και παραγωγός του O'Clock News.

Το πρώτο της θρίλερ, το διεθνές bestseller “Μερικές Φορές Λέω Ψέματα”, μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και πρόκειται να γίνει τηλεοπτική σειρά από την Έλεν Ντετζένερις και τη Warner Bros, με πρωταγωνίστρια τη Σάρα Μισέλ Γκέλαρ.

Η Alice έχει ζήσει στο Λονδίνο και στο Σίδνεϊ, ενώ σήμερα είναι πλέον μόνιμα εγκατεστημένη στην εξοχή του Σάρεϊ με το σύζυγο και το σκύλο της.

Το μυθιστόρημα «Πέτρα Ψαλίδι Χαρτί» κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Bell.

Ατελώς υπέροχοι (βιβλίο)

Ατελώς υπέροχοι – Colleen Hoover

Μετάφραση: Σοφία Τάπα

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

«Όταν συναντάς κάποιον που είναι καλός για σένα, δεν θα σε γεμίσει με ανασφάλειες εστιάζοντας στα ελαττώματά σου. Θα σε γεμίσει με έμπνευση, γιατί θα επικεντρωθεί στα καλύτερα κομμάτια του εαυτού σου.

Τότε

Δύο άνθρωποι ερωτευμένοι, χαρούμενοι, ελεύθεροι.

Τώρα

Δύο άνθρωποι βουτηγμένοι στη θλίψη, στην απογοήτευση, στην απελπισία.

Η τέλεια αγάπη ανάμεσα στην Κουίν και στον Γκράχαμ απειλείται από τον ατελή γάμο τους. Οι αναμνήσεις, τα λάθη και τα μυστικά που θάβουν όλα αυτά τα χρόνια έρχονται στην επιφάνεια και καταλήγουν να τους χωρίζουν.

Το μόνο πράγμα που μπορεί να τους σώσει είναι το ίδιο πράγμα που μπορεί να καταστρέψει τη σχέση τους για πάντα.

Μια ρεαλιστική ιστορία για ένα ζευγάρι που απέχει από το τέλειο, για ένα ζευγάρι αποξενωμένο, που υψώνει τείχη καταστρέφοντας κάθε όμορφη ανάμνηση που έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια.

Μπορεί όμως μια δυνατή αγάπη να επιβιώσει ανάμεσα σε δύο ατελείς ανθρώπους;»

Ανέβηκε με το ασανσέρ στο διαμέρισμά του. Είχε επιστρέψει μια μέρα νωρίτερα από ό,τι είχε προγραμματίσει. Όταν είδε τον άγνωστο άνδρα στο διάδρομο, ανησύχησε. Όχι περισσότερο, από όσο μόλις άκουσε μια γυναικεία φωνή μέσα από το σπίτι του αγαπημένου της. Εκείνη η ημέρα θα ήταν η χειρότερη της ζωής της. Μέχρι τότε..

Λίγη ώρα αργότερα θα έτρωγε με τον άγνωστο άνδρα στο πάτωμα του διαδρόμου το αγαπημένο της κινέζικο και θα άνοιγε ένα μπισκοτάκι τύχης.

«Αν φωτίζεις μόνο τις ατέλειές σου, σκιάζεις όλα τα τέλειά σου»!

Δεν το πίστεψε. Ποιος πιστεύει κάτι που γράφεται σε ένα μπισκότο τύχης; Στη περίπτωσή της ίσως θα έπρεπε.

Με τον Γκράχαμ απέκτησαν αμέσως μια περίεργη σύνδεση. Τους ένωσε ο ίδιος πόνος. Αυτό διαπίστωσε εκείνο το βράδυ και θέλοντας να σβήσει την ανάμνηση, αποφάσισε ότι δεν θα ήταν καλό να ξαναβρεθούν. Η όποια επικοινωνία τους θα της θύμιζε ξανά και ξανά το ίδιο γεγονός.

Η ζωή όμως αποφάσισε κάτι διαφορετικό για εκείνους. Η συνάντησή τους, λίγους μήνες αργότερα, όσο τυχαία και αν έμοιαζε θα άλλαζε για πάντα την ζωή τους και η σύνδεση που ένιωσαν κάποτε θα αποκτούσε νέες διαστάσεις.

Η ιστορία του «Τότε» φανερώνει και παρουσιάζει το τέλειο ζευγάρι. Δύο άνθρωποι που ζουν ο ένας για τον άλλο. Ο έρωτάς τους ήταν σχεδόν αρρωστημένος αλλά ήταν έρωτας. Στο «Σήμερα», μερικά χρόνια αργότερα, φαίνεται να μην έχει αλλάξει τίποτα για τον Γκράχαμ, όχι όμως και για την Κουίν. Δεν είναι ότι κουράστηκε, ότι βαρέθηκε ή ότι βρήκε κάποιον άλλο στο ενδιάμεσο. Η δική τους πληγή έκανε τον γάμο τους ατελή και όσο η Κουίν βυθιζόταν στο πρόβλημα, απομακρυνόταν από τον Γκράχαμ. Το ολέθριο λάθος τους ήταν πως δεν το συζήτησαν ποτέ ανοιχτά. Ίσως από φόβο, εγωισμό, ή αναβλητικότητα και όσο το πρόβλημα μεγάλωνε άλλο τόσο μεγάλωνε και η απόσταση μεταξύ τους… μέχρι που διαλύθηκαν.

Μπορεί ό,τι τους χώρισε να τους ενώσει και πάλι; Μπορεί ό,τι τους ένωσε να μην τους αφήσει να χωρίσουν;

Τί έχουμε λοιπόν εδώ;

Μία απόλυτα ερωτική ιστορία που στην πορεία μετατρέπεται σε θηλιά τόσο για τους πρωταγωνιστές όσο και τον αναγνώστη. Όσο ο έρωτάς τους ξεδιπλώνεται στο "τότε", τόσο η απόστασή τους μεγαλώνει στο «σήμερα» και η αγωνία κορυφώνεται. Κι όλοι εμείς υποφέρουμε επειδή κανείς τους δεν μιλά και ο χωρισμός μοιάζει αναπόφευκτος. Κι όμως αυτοί οι δύο και η ιστορία τους που στην εκπνοή της γίνεται βαθιά συγκινητική -μέσα από μια ειλικρινή και ουσιαστική εξομολόγηση- οδηγεί στην λύτρωση αφού σε κάθε περίπτωση είτε στο μαζί είτε στο χωριστά το ζητούμενο είναι να κατακτήσουν την ευτυχία. Και έτσι παραμένουν «Ατελώς υπέροχοι».

Στο βιβλίο της αυτό, η Hoover μπαίνει στα άδυτα ενός αδιανόητα ερωτευμένου ζευγαριού που προχωρά σε γάμο και ακολουθεί μια ειλικρινή πορεία με τα πραγματικά προβλήματα που προκύπτουν μέσα σε αυτόν. Δεν προσπαθεί να συνθέσει μια ερωτική νουβέλα. Στόχος της είναι να αφήσει τους πρωταγωνιστές να παλέψουν με τις αδυναμίες τους και να αναμετρηθούν μαζί τους. Η ευθύνη μοιάζει απόλυτα δική τους για το αν θα καταφέρουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς να περισώσουν ό,τι έχει απομείνει ή αν θα τραβήξουν ξεχωριστούς δρόμους συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει κάθε ιστορία happy end!

Ασφυκτική, ερωτική, ειλικρινής, ταχύτατη και εθιστική όπως πάντα η Hoover μάς προσφέρει άλλη μία ιστορία που αφήνει το στίγμα της και μάς καλεί για το επόμενο ταξίδι της. Στο επανιδείν!

Σχετικά με τη συγγραφέα:

Η Colleen Hoover έχει γράψει πολυάριθμα μυθιστορήματα και νουβέλες που έχουν αναρριχηθεί στην πρώτη θέση των New York Times κι έχουν γίνει παγκόσμια best sellers. Ζει στο Τέξας με τον σύζυγό της και τους τρεις γιους τους. Είναι ιδρύτρια του The Bookworm Box, μιας αφιλοκερδούς συνδρομητικής υπηρεσίας και βιβλιοπωλείου στο Sulphur Springs του Τέξας. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα colleenhoover.com, ενώ μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη συγγραφέα και την ομάδα της (που ονομάζεται Stephanie) στην ηλεκτρονική διεύθυνση hooverink@outlook.com.

 

Κρασί από τα χείλη σου (βιβλίο)

Κρασί από τα χείλη σου – Κώστας Κρομμύδας 

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

«Η ζωή μετράει στιγμές. Στιγμές που περιμένεις, που προσμένεις. Στιγμές που φοβάσαι, που θυμάσαι. Στιγμές που φυλάς, κι άλλες που θέλεις να ξεχάσεις. Στιγμές που διαρκώς αλλάζουν και σε αλλάζουν.

Στιγμές που πρέπει να αρπάξεις για να μη χαθούν στην αδυσώπητη δίνη του χρόνου. Γιατί αν έρθει εκείνη η στιγμή, η δική σου, και τη χάσεις, τη χάνεις για πάντα. Επειδή είναι βέβαιο πως δεν θα επιστρέψει.»

Νεμέα. 2005. Εκείνη -με τα πόδια γυμνά- πατά τα σταφύλια. Χορεύει πάνω τους και σαν διονυσιακή ιέρεια παράγει το νέκταρ των θεών. Εκείνος την παρατηρεί κρυμμένος, μακριά από το βλέμμα της οικογένειας Γιόγλου.

Δεν πρέπει να τον δει κανείς. Η θέασή του θα ήταν αρκετή για να ξεσπάσει ένας ακόμη πόλεμος ανάμεσα στις οικογένειες Γιόγλου και Βαλσάμη. Όμως η Κλαίρη και ο Άρης δεν τους μοιάζουν. Δεν αποφάσισαν για αυτό το μίσος και δεν δείχνουν να το συμμερίζονται.

Για αυτό, θα συναντηθούν. Ο νεανικός τους έρωτας, αδύναμοι να τον ορίσουν, ίσως και να τον αναγνωρίσουν σε αυτή την -ακόμη- τρυφερή ηλικία, θα τους οδηγήσει εκεί που κανένα μίσος δεν μπορεί να σβήσει αυτό που νιώθουν.

Θα διεκδικήσουν τον παράδεισο και θα τον κερδίσουν καθώς το αίσθημά τους θα μεταφράζεται σε βλέμματα, αγγίγματα και φιλιά, απομονωμένοι στην δική τους γη της επαγγελίας, στο νησί Χρυσή. Η ευτυχία τους όμως δεν θα κρατήσει για πολύ και αυτό που θα ακολουθήσει.. θα είναι μια κόλαση. Κόλαση είναι να μην μπορείς να έχεις αυτό που θες και να μην ξέρεις το γιατί, να αποφασίζουν άλλοι για εσένα και εσύ απλά να ακολουθείς ό, τι εκείνοι όρισαν, παγιδευμένος, πληγωμένος και προδομένος.

Θα αλλάξουν αγκαλιές, ζωή και ηπείρους αλλά ο ανοιχτός κύκλος που άφησαν πίσω, θα ζητήσει δικαίωση. Θα συναντηθούν για να τον κλείσουν ή για να ανοίξουν ένα νέο; Μπορεί ό,τι τους χώρισε, να τους ενώσει πάλι;

Τι έχουμε λοιπόν εδώ;

Ένα μεθυστικό ταξίδι οινογνωσίας ξεκινά από τη Νεμέα και ο μαγικός κόσμος της αμπελουργίας έρχεται να μάς συνεπάρει. Έχω διαβάσει αρκετά σχόλια που λένε ότι αυτό το βιβλίο διαβάζεται με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι. Το βρίσκω περιττό. Ταξιδεύοντας στις σελίδες του πρέπει να είσαι νηφάλιος. Εάν το ακολουθήσεις πιστά, μπορεί από μόνο του να σε μεθύσει.

Το «Κρασί από τα χείλη σου» είναι μία από τις πιο «αληθινές» ιστορίες του αγαπητού και αγαπημένου συγγραφέα. Κι αυτό γιατί θα μπορούσε να είναι αληθινή. Βρίσκεται πολύ κοντά στο σήμερα ως προς τα θέματα που θίγονται και τις καταστάσεις που εξελίσσονται. Η βεντέτα δύο οικογενειών με αντικρουόμενα συμφέροντα και οι καταχρήσεις είναι ορισμένα από αυτά.

Το δικό του ψεγάδι δεν θα το αποκαλύψω. Μπορεί να είναι ψεγάδι στα δικά μου μάτια, στο δικό μου «ιδανικό». Ο καθένας μας μπορεί κάποτε να γεύτηκε ένα κρασί που του άφησε μία πικρή επίγευση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα κρατήσω εκείνη τη μοναδική ποικιλία από την χρονιά γέννησης της πρωταγωνίστριας που ήταν σίγουρα απολαυστική.

Σχετικά με τον συγγραφέα:

Ο Κώστας Κρομμύδας ξεκίνησε να γράφει το 2011. Έκτοτε έχουν εκδοθεί 13 βιβλία του. Όλα τα μυθιστορήματά του έχουν βρεθεί στην τελική δεκάδα των Βραβείων Κοινού – Public Book Awards, στα οποία αποσπά το βραβείο καλύτερου ελληνικού μυθιστορήματος εδώ και τρεις συνεχόμενες χρονιές: το 2022 με το Ακάκιε, το 2023 με το Δούρειος Ίππος και το 2024 με το Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω. Το 2017 το έργο του Ουρανόεσσα βραβεύτηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς στην κατηγορία «Ηρωίδα-έμπνευση». Παραδίδει μαθήματα συγγραφής (Master Class) και «δημόσιου λόγου-public speech». Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά. Έξι βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και κυκλοφορούν μέσω της πλατφόρμας του Amazon. Είναι επίσης απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. instabio.cc/KostasKrommydas kostaskrommydas.gr onioncostas@gmail.com