Η Μάγισσα (βιβλίο)

Η Μάγισσα – Camilla Lackberg

Υπόθεση από το οπισθόφυλλο:

Ένα ειδυλλιακό αγρόκτημα έξω από τη Φιελμπάκα, στις παρυφές του δάσους. Μια ευτυχισμένη οικογένεια. Μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα. Τίποτα δεν προμηνύει ότι σε λίγες ώρες όλα θα έχουν ανατραπεί. Η είδηση της εξαφάνισης της τετράχρονης Νία πέφτει σαν κεραυνός στην τοπική κοινωνία και ξαναξυπνά τον εφιάλτη.

Από το ίδιο αγρόκτημα τριάντα χρόνια πριν είχε εξαφανιστεί ένα συνομήλικο κορίτσι, η Στέλλα, που βρέθηκε στη συνέχεια δολοφονημένη. Δύο δεκατριάχρονες φίλες καταδικάστηκαν για τη δολοφονία της. Η μία εξακολουθεί να μένει στη Φιελμπάκα, όπου έχει καταφέρει να χτίσει μια ήσυχη ζωή, η άλλη, διάσημη σταρ του Χόλιγουντ πλέον, έχει επιστρέψει στο ψαροχώρι για πρώτη φορά μετά τον φόνο.

Μήπως οι δύο υποθέσεις συνδέονται; Μήπως οι έρευνες της αστυνομίας επηρεαστούν από την έρευνα της Ερίκα για την υπόθεση «Στέλλα», που είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου της; Μήπως η ρίζα του κακού κρύβεται ακόμα πιο βαθιά στο παρελθόν, στο ανελέητο κυνήγι μαγισσών του 17ου αιώνα;

Η δέκατη περιπέτεια του επιθεωρητή Πάτρικ και της αγαπημένης του συζύγου Ερίκα είναι μια σκοτεινή ιστορία που αποτυπώνει εξαιρετικά το σύγχρονο πρόσωπο της σουηδικής κοινωνίας με πρωταγωνιστές νέους ανθρώπους, που είναι τα θύματα των αμαρτιών των προηγούμενων γενιών.

Στο ψαροχώρι της Φιελμπάκα συμβαίνουν οι πιο απίστευτες και αποτρόπαιες ιστορίες. Έτσι το αστυνομικό κέντρο της δε μένει ποτέ από υποθέσεις. Το ίδιο και Ερίκα που είναι έτοιμη να γράψει την επόμενη. Στο επόμενο βιβλίο της σκοπεύει να καταπιαστεί με τη δολοφονία της τετράχρονης Στέλλας. Η μικρή, με τα πυρόξανθα μαλλιά και την ανεξάντλητη περιέργεια για το κόσμο, βρέθηκε νεκρή στο δάσος - λίγο μακρύτερα από το σπίτι της.

Από το ίδιο αγρόκτημα εξαφανίζεται και η Νία. Τριάντα χρόνια μετά, μια άλλη οικογένεια έχει αγοράσει το σπίτι και ζει με την τετράχρονη κόρη της.

Η επιστροφή στη Φιελμπάκα της μίας εκ των δύο κατηγορουμένων για τον φόνο της Στέλλας γεννά ερωτήματα. Μήπως ο δολοφόνος γυρίζει στο τόπο του εγκλήματος για να επαναλάβει το έργο του;

Οι ζωές τους έχουν περιπλεχτεί. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν οικογένειες και κόπιασαν για να κλείσουν τα στόματα, υποδυόμενοι ότι ζουν φυσιολογικά.

Κι όμως τα παιδιά των δύο τότε κατηγορουμένων και φίλων, ο Σαμ και η Τζέσι γνωρίζονται στο σήμερα και δημιουργούν μια πολύ στενή σχέση. Αυτό που τους ενώνει δεν είναι η ενοχή για τις μητέρες τους, αλλά ο πόνος για όσα είναι αναγκασμένα να υπομένουν, ζώντας κατεστραμμένες ζωές, πέφτοντας και οι δύο κατ΄ εξακολούθηση θύματα μπούλινγκ από συνομηλίκους τους.

Ταυτόχρονα ο καταυλισμός των προσφύγων στην περιοχή αποτελεί μια νέα πραγματικότητα και έτσι εκεί, όπως και σε όλη την Ευρώπη μια μερίδα των κατοίκων θέτει τους ανθρώπους αυτούς ως αυτουργούς κάθε άνομης πράξης που συμβαίνει στην περιοχή.

Και ενώ το κουβάρι είναι ήδη αρκετά καλά μπλεγμένο, παρακολουθούμε την ιστορία της Έλιν, μιας χήρας και μητέρας ενός μικρού κοριτσιού, που ζει από την ελεημοσύνη της ετεροθαλούς αδερφής της Μπρίτας και του συζύγου της. Η ελεημοσύνη όμως της αδερφής της δεν την εμποδίζει να μισεί και να κακομεταχειρίζεται την Έλιν και μόλις τα καταφέρνει την φορτώνει με τόσες κατηγορίες, ώστε να τη δει να καίγεται στην πυρά ως μάγισσα.

Η Lackberg εδώ προσπαθεί να ξεδιπλώσει παράλληλα και ταυτόχρονα μερικά από τα πιο ειδεχθή κρίματα της κοινωνίας. Μας μαστιγώνει με έννοιες όπως η δολοφονία, η παιδεραστία, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, το μπούλινγκ, ο εκβιασμός, οι δεισιδαιμονίες και άλλες, τις οποίες αντικρίζει κανείς διαβάζοντας το έργο της.

Στο σκηνικό ξεπροβάλλει ένα έγκλημα που έχει μείνει ατιμώρητο και δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Ίσως γιατί ήρθε η ώρα της δικαιοσύνης ή γιατί η κοινωνία παραμένει το ίδιο άρρωστη, όσα χρόνια και αν περάσουν, με αποτέλεσμα να επιτρέπει στα μέλη της να φέρονται εγκληματικά.

Όλα τα μέλη τα οποία συσχετίζονται τόσο με την παλιά όσο και με τη νέα αυτή δολοφονία κινούνται γύρω από το ίδιο ιστό και αποτελούν μέρος του ίδιου κύκλου.

Η ανάλυση ενός τέτοιου έργου θα μπορούσε να είναι τόσο εκτενής ώστε να ξεπερνά τις σελίδες του που φτάνουν τις 830 και πάλι δε θα ήταν αρκετή.

Η Lackberg ξέρει καλά, πως να σε κάνει να γυρίσεις τις σελίδες, ακόμη και αν η ώρα έχει πάει τέσσερις τα ξημερώματα, ακόμη κι αν τα μάτια σου κλείνουν, αλλά ναι, υπήρξε και κουραστικό σε κάποια σημεία.

Είναι γιατί θέλει τόσα να πει που αναπόφευκτα σε κάποια σημεία ξεφεύγει. Ίσως αν καταπιανόταν με τα μισά από όσα ασχολήθηκε, να έδινε μια πολύ πιο συγκλονιστική ιστορία.

Είναι άσκοπο να κυνηγάς την έκταση. Ακόμη και ένα ποίημα αν εκτελεί ορθά το σκοπό του, μπορεί να σε εγκλωβίσει/

Αυτό που σίγουρα θέλει να πει με το έργο της και το καταφέρνει είναι το εξής: 

Η μοίρα είναι μια ρόδα που καθώς γυρνά θα δώσει ό,τι έχει πάρει. Όσο πιο κακές επιλογές έχεις κάνει συνειδητά, τόσο πιο άσχημα θα σου φερθεί στο γύρισμά της.

Κατά κάποιο τρόπο αναβιώνει το ρητό «Τί αμαρτίες πληρώνω;». Στην περίπτωσή της, οι απόγονοι όσων έβλαψαν πριν μερικούς αιώνες την Έλιν, πληρώνουν πολύ ακριβά τις δικές τους.

Εν κατακλείδι, ο τρόπος με τον οποίο η Lackberg ξεδιπλώνει και διατυπώνει τις σκέψεις της, παραμένει σαγηνευτικός. Και ενώ εκφράζει σκληρά λόγια, σε συγκλονίζει χωρίς να σε σοκάρει. Αυτός είναι και ο λόγος που ξέρω πως θα την επέλεγα ξανά.

«Η Μάγισσα» κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Ευτυχία (ταινία)

Ευτυχία – 2019

Υπόθεση της ταινίας:

Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου έφυγε μαζί με τη μάνα και τα δυο παιδιά της από το Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή. Στην Αθήνα την περίμενε ο σύζυγός της, Κώστας Νικολαΐδης, έτοιμος να της χαρίσει μια πλουσιοπάροχη ζωή η οποία παρόλα αυτά δεν της ταίριαζε.

Αποφασίζει να γίνει ηθοποιός ενώ παράλληλα σκαρώνει στιχάκια όπου βρίσκει. Δημιουργεί δεσμό με τον ηθοποιό Νίκο Αλεξίου και αφού φεύγει από το σπίτι της, μόλις με τη μία κόρη της, τον ακολουθεί σε περιοδεία. Η σχέση τους λύνεται σύντομα, μετά από ένα σοβαρό τσακωμό, όταν εκείνος μεθυσμένος τη βρίσκει να χαρτοπαίζει.

Πίσω στην Αθήνα, η Ευτυχία γνωρίζεται με το Γιώργο Παπαγιαννόπουλο, αστυνομικό στο επάγγελμα και λάτρη της λογοτεχνίας. Δείχνει να έχει βρει αυτό που θέλει αλλά ο Νικολαΐδης επιμένει να μην της δίνει διαζύγιο. Εν τέλει τα καταφέρνει και έχοντας αφήσει την υποκριτική, κερδίζει το ψωμί της από τους στίχους που γράφει.

Ο χώρος του τραγουδιού την έχει δεχτεί για τα καλά και συνάπτει συνεργασίες με τα σπουδαιότερα ονόματα του χώρου. Τσιτσάνης, Καλδάρας, Χιώτης υποκλίνονται στο ταλέντο της.. όχι όμως και στο πάθος της για τη χαρτοπαιξία.

Τα χρόνια περνούν και οι δύο ενήλικες κόρες της δημιουργούν τις δικές τους οικογένειες. Η Μαίρη με τον εξίσου ηθοποιό Φραγκίσκο Μανέλλη, από τον οποίο αποκτά μία κόρη, τη Ρέα.

Έχοντας περάσει τα πιο οδυνηρά χτυπήματα της μοίρας βλέπουμε την Ευτυχία να κλείνει την ταινία σε μια προβλήτα, μετά από μια βραδιά όπου τιμάται για την προσφορά της στο τραγούδι.

Δεν ήταν εύκολη η ζωή της αλλά αποφάσισε να τη ζήσει όπως ήθελε. Ο συμβιβασμός δεν ήταν γραμμένος στο DNA της και έτσι αντισυμβατική και ανεξάρτητη ήρθε σε κόντρα με το κατεστημένο της ζωής.

Η Ευτυχία δεν έμεινε σε ένα γάμο επειδή φοβόταν πως θα την χαρακτήριζε ο κόσμος μετά τη λύση του. Δεν ήταν υποκρίτρια. Ίσως για αυτό δεν της ταίριαξε το θέατρο. Για το μόνο λόγο που το ακολούθησε ήταν γιατί είχε την ανάγκη να βγάλει χρήματα. Οι τέχνες παρόλα αυτά της πήγαιναν γάντι και έτσι κατάφερε να αξιοποιήσει τα ποιήματά της και να εκφράσει τον πλούσιο εσωτερικό της κόσμο μέσα από αυτά. Πώς μπορεί άλλωστε να μην γράφει καλά ένας άνθρωπος που τα μάτια του έχουν δει ό,τι τα δικά της. Οι πλούσιες αλλά πικρές εμπειρίες της, της έδωσαν έμπνευση και την καθιέρωσαν στο καλλιτεχνικό στερέωμα. 

Ο Τσιτσάνης ήταν αυτός που την έμαθε τη νόρμα του στίχου, αν και αργότερα υπήρξαν διαμάχες μεταξύ τους για την πατρότητα κάποιων από τα ποιήματά της. Για αυτό έφταιγε η Ευτυχία. Το πάθος της για το χαρτί δεν την άφηνε να σκεφτεί καθαρά. Πουλούσε τα τραγούδια της χωρίς να τα κατοχυρώνει με οποιονδήποτε τρόπο. Τα έδινε όπως τα είχε γράψει, πάνω σε ένα χαρτάκι ή ακόμη συχνότερα στο πακέτο από τα τσιγάρα της. Η Ευτυχία εξάλλου μόνο κάπνιζε, δεν έτρωγε. Το έκανε για ένα λόγο. Ήθελε να λάβει άμεσα μετρητά. Έτσι έδινε το τραγούδι και δεν ρωτούσε ξανά για αυτό μόλις έπιανε τα χρήματα στα χέρια της. Δυστυχώς αυτά δεν τα αξιοποιούσε σωστά και ενώ θα μπορούσε να ζει μια άνετη ζωή, τα ξόδευε όλα στη χαρτοπαιξία από την οποία σπάνια έβγαινε κερδισμένη.

Στην ζωή της σταθμός υπήρξε η φιλία της με το Λουκά, έναν ομοφυλόφυλο νέο, τον οποίο γλύτωσε μια μέρα από το ξύλο στη γειτονιά και έκτοτε τον κράτησε κοντά της. Φίλος της επίσης υπήρξε ο Καλδάρας.

Την πραγματική ευτυχία και τον έρωτα στο πλευρό του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου, ενός υπέροχου άνδρα, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται, ο οποίος στάθηκε άξιος σύντροφος, σύζυγος και πατέρας για τα παιδιά της. Τον χάνει ξαφνικά, αφού εκείνος δεν της αποκαλύπτει το πρόβλημα υγείας που έχει. 

Αυτή πάνω κάτω είναι η ιστορία της, αυτή είναι η ζωή της. Θα μπορούσα να πω και άλλα, αλλά θα ήθελα όποιος δεν έχει δει ακόμη την ταινία να το κάνει.

Στον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε την Κάτια Γκιουλιώνη στα νεότερα χρόνια της Ευτυχίας και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στα πιο μεστά. Εξαιρετικές επιλογές και οι δύο, με την Γκιουλιώνη να κλέβει την παράσταση και τις εντυπώσεις. Τα πάντα πάνω της μιλούν – όχι μόνο το στόμα – με τα μάτια της να ξεχειλίζουν από νοήματα και συναισθήματα.

Η σκηνή όπου χάνει τη μητέρα της είναι η κορυφαία ενώ της αφιερώνει το  "Με ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό ξεκινήσαμε οι δυο μας" που ακούμε δια στόματος Κώστα Τριανταφυλλίδη και το οποίο στο εξής θα έχει νέο νόημα.

Ο αγαπημένος Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, στωικός, με ένα μέτρο στο στάση και μια γλυκύτητα στο βλέμμα, έτοιμη μόνιμα να σπάσει, χωρίς να το κάνει, απέδωσε άψογα το σύζυγο μιας γυναίκας με τόσο έντονα ταπεραμέντο. Ακόμη και ο τρόπος που χάθηκε έδειχνε πως δεν ήθελε να την ενοχλήσει και ας μην τον άκουγε ποτέ όταν τη φώναζε.

Το κάστινγκ της ταινίας αποτελείται από τους: Ντίνα Μιχαηλίδου ως Μαριόγκα, μητέρα της Ευτυχίας, Παύλος Ορκόπουλος ως Κώστας Νικολαΐδης, Θάνος Τοκάκης ως Λουκάς, Ευαγγελία Συριοπούλου ως Μαίρη, Λίλα Μπακλέση ως Καίτη, Ευγενία Σαμαρά ως Ρέα, Ανδρέας Κωνσταντίνου ως Νίκος Αλεξίου, Γιάννης Δρακόπουλος ως Φραγκίσκος Μανέλλης, Λεωνίδας Κακούρης ως Βασίλης Τσιτσάνης, Αντώνης Λουδάρος ως Μάνος Χατζιδάκις, Κρατερός Κατσούλης ως Μανώλης Χιώτης, Ματθίλδη Μαγγίρα ως Ρένα Βλαχοπούλου και η Χρύσα Ρώπα ως Σωτηρία Μπέλλου σε εμφάνιση guest.

Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Άγγελος Φραντζής και το σενάριο η Κατερίνα Μπέη. Στη μουσική επένδυση βρίσκεται ο Μίνως Μάτσας.

Βαθιά συγκινητική δικαιώνει το έργο όλων εκείνων που μάχονται για τον ελληνικό κινηματογράφο και κατατάσσεται στις αγαπημένες μου.

Δες το trailer της ταινίας εδώ:

Vienna Blood (σειρά)

Vienna Blood - 2020

Υπόθεση σειράς:

Βρισκόμαστε στη Βιέννη το 1906, όπου ο ντετέκτιβ Oskar Rheinhardt κατά κόσμο (Juergen Maurer) ακολουθείται από έναν νεαρό γιατρό, τον Liebermann κατά κόσμο (Matthew Beard). Ο Liebermann είναι οπαδός του Φρόιντ και ακολουθεί τον ντετέκτιβ προκειμένου να κατανοήσει την ψυχοπαθολογία του εγκληματία. Ο Rheinhardt δεν είναι ίσως ο πιο κατάλληλος για να μαθητεύσει κανείς δίπλα του. Απόμακρος και νευρικός μασά κόκκους καφέ και δεν του αρέσει να χώνονται οι άλλοι στα πόδια του. «Η δουλειά μου είναι ό,τι έχω» λέει και το εννοεί. Η σχέση του με τον Liebermann είναι εξελίξιμη και καθώς ο νεαρός γιατρός του δίνει απαντήσεις που δεν περιμένει αλλά που έχουν αντίκρισμα, αρχίζει να εκτιμά τις δυνατότητές του.

"Καλώς ήλθατε στην υπόθεση επιθεωρητά" λέει ο γιατρός κάθε φορά που αποδεικνύει στο ντετέκτιβ ότι έχουν βρει την άκρη του νήματος και η αντίδραση του Oskar είναι κάθε φορά το ίδιο απολαυστική.

Οι δυο τους όμως δεν είναι μόνο επαγγελματίες στο κλάδο τους. Ντετέκτιβ και γιατρός βιώνουν μια προσωπική ζωή που πυροδοτεί το ενδιαφέρον τους για περισσότερη εργασία. Ο μεν πρώτος ζει μόνος έχοντας χάσει την κόρη του ενώ ο δεύτερος είναι εγκλωβισμένος σε έναν αρραβώνα που δεν επιθυμεί, καταπιεσμένος από την παράδοση της εβραίικης οικογένειάς του.

Ακολουθούν μια ενδιαφέρουσα κοινή πορεία κατά την οποία λύνουν τρία περίπλοκα εγκλήματα σε τρία επεισόδια που κρατούν περίπου μιάμιση ώρα το καθένα.

Την εποχή αυτή κατά την οποία γεννήθηκε η ψυχιατρική επιστήμη, όσοι ασχολήθηκαν με την ψυχανάλυση, η οποία δεν είναι τεχνικά επεμβατική, θεωρήθηκαν τσαρλατάνοι. Οι ψυχικά άρρωστοι αντιμετωπίζονταν από την ιατρική κοινότητα με ανομολόγητες τακτικές μεταξύ των οποίων το ισχυρό ηλεκτροσόκ. Οπαδός της μεθόδου αυτής είναι και ο καθηγητής του Liebermann ο οποίος ψέγει συχνά το νεαρό γιατρό για τις τακτικές που ακολουθεί, κατηγορώντας το Φρόιντ και αμφισβητώντας τις δυνατότητές του.

Ο Liebermann παρατηρεί και η μέθοδός του αποδεικνύεται αλάνθαστη. Τα ευρήματα του βασίζονται αποκλειστικά σε αυτή τη μέθοδο και αποδεικνύονται ακριβή. Δε βιάζεται και δεν προσπαθεί να δώσει στην κοινωνία έναν ένοχο για να καλμάρει το κοινό αίσθημα. Θέλει να βρει τον ένοχο και βοηθώντας το ντετέκτιβ τα καταφέρνει, παίρνοντας ουσιαστικά στα χέρια του τις υποθέσεις.

Η σειρά είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Frank Tallis, Liebermann. Το σενάριο επιμελήθηκε ο Stephen Thompson. Τη σκηνοθεσία υπογράφουν οι Robert Dornhelm και Umut Dag στο πρώτο και στα δύο δεύτερα επεισόδια αντίστοιχα.

Η σειρά “Vienna Blood” αποτελεί παραγωγή του BBC.

Δες το τρέιλερ εδώ: