Η πείνα (βιβλίο)

Η πείνα – Knout Hamsun

«Το βιβλίο μου είναι μια προσπάθεια να περιγράψω την περίεργη ζωή του νου, τα μυστήρια της ψυχής σε ένα κορμί που πεινάει». 

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

Τοποθετημένη στη Χριστιανία (σημερινό Όσλο) στα τέλη του 19ου αιώνα, η Πείνα περιγράφει τις προσπάθειες του ανώνυμου ήρωα, που πασχίζει να επιβιώσει γράφοντας άρθρα για εφημερίδες, τα οποία θα του επιτρέψουν να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες του –να φάει και να κοιμηθεί– με αξιοπρέπεια. Δεν τα καταφέρνει πάντα· με την κοινωνική, φυσική και πνευματική του κατάσταση σε διαρκή εξασθένηση, περιπλανιέται στους δρόμους, βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην παράνοια. Ο πεινασμένος συγγραφέας μάταια προσπαθεί να διατηρήσει τον σεβασμό προς την έννοια «Άνθρωπος», προς τον εαυτό του και προς τους άλλους, αφού το στομάχι του τον υποχρεώνει σε παραχωρήσεις για τις οποίες μετανιώνει, γεμίζοντας άλλοτε ενοχές και άλλοτε αδικαιολόγητη αυτοεκτίμηση. Αυτό που τον κρατάει να μη διαλυθεί είναι το κάτισχνο κορμί του, που σε μεγάλο βαθμό καθορίζει επίσης και τη συμπεριφορά του μυαλού του.

Ο ανώνυμος ήρωας, ο οποίος ακαριαία συνδέεται με τον δημιουργό (σε αυτό βοηθά η πρωτοπρόσωπη αφήγηση) λιμοκτονεί τριγυρίζοντας στους δρόμους της Χριστιανίας. Εν τούτοις τα λίγα που κερδίζει από την μοναδική του ενασχόληση, την συγγραφή, τα ξοδεύει κατευθείαν και όχι πάντα με τον σωστό τρόπο. Παρά την άθλια κατάστασή του, προσπαθεί να παραμείνει όχι μόνο αξιοπρεπής αλλά και γενναιόδωρος με τους ανθρώπους γύρω του. Δεν ζητά ελεημοσύνη. Για αυτό τα πράγματα διαρκώς δυσκολεύουν για τον ίδιο. Οι μέρες αφαγίας συνεχώς αυξάνονται και η κατάσταση της υγείας του ολοένα και επιδεινώνεται.

Δεν έχει πάντα έμπνευση και πολλές φορές τα άρθρα του δεν είναι προς δημοσίευση. Αυτό τον κάνει συνεχώς φτωχότερο. Δεν διστάζει να πουλήσει το γιλέκο και την κουβέρτα του προκειμένου να εξασφαλίσει λίγη τροφή και στέγη για μερικά βράδια. Όμως η κατάστασή του δεν θα διορθωθεί με αυτή την τακτική του. Θα φτάσει στην πύλη του θανάτου και θα αναγκαστεί να αφήσει κάθε ψήγμα περηφάνιας πίσω του.

«Η πείνα» δεν μας καλεί να δούμε την ταλαίπωρη ζωή ενός πάμπτωχου δημιουργού. Αυτό γίνεται συγκυριακά. Εδώ παρουσιάζεται ένα αναλυτικό και ακριβές ψυχογράφημα ενός ανθρώπου που ζει την πείνα και τις επιπτώσεις της. Ζαλίζεται, παρανοεί, ψήνεται στο πυρετό, σέρνεται στους δρόμους με μόνο αποκούμπι την γραφή του. Αποστεώνεται και χάνει τα μαλλιά του. Χάνει στην αίσθηση της πραγματικότητας και πολλές φορές πιστεύει ότι βλέπει οράματα.

Ο Νομπελίστας Κνουτ Χάμσουν με το έργο του κάνει τομή στην λογοτεχνία όχι μόνο της εποχής του αλλά και των γενιών που τον ακολουθούν. Περιγράφει πολύ απλά. Δεν θέλει να εντυπωσιάσει, θέλει να συγκλονίσει. Και το καταφέρνει. Σε ρίχνει στην μαύρη τρύπα του ανθρώπινου θυμικού, που αναζητά μόνο την τροφή.

Είναι ένα αφήγημα που αξίζει κανείς να το κουβαλά μέσα του!!

Το βιβλίο «Η Πείνα» έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Όπως αναφέρει ο Δ. Παπαγρηγοράκης στο επίμετρο του βιβλίο. Η ελληνική γλώσσα ως μετάφραση από την νορβηγική στην οποία γράφτηκε από τον δημιουργό «βοηθά να διατηρηθεί ο πληθυντικός ευγενείας, η αίσθηση ειρωνείας και γελοιοποίησης».

Κυκλοφορεί στην χώρα μας από τις εκδόσεις Μεταίχμιο!

Ο Κνουτ Χάμσουν γεννήθηκε το 1859 στην Νορβηγία και πέθανε στα 92 του χρόνια. Το 1920 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το έργο του και πρωτίστως για το «Ευλογία της γης». Έζησε φτωχικά παιδικά χρόνια, περιπλανήθηκε και ταξίδεψε ως την Αμερική. Κατηγορήθηκε για φιλοχιτλερικά φρονήματα, τα οποία αποποιήθηκε σε κατοπινό του έργο.