Περίληψη από το οπισθόφυλλο:
«Η ζωή μετράει στιγμές. Στιγμές που περιμένεις, που προσμένεις. Στιγμές που φοβάσαι, που θυμάσαι. Στιγμές που φυλάς, κι άλλες που θέλεις να ξεχάσεις. Στιγμές που διαρκώς αλλάζουν και σε αλλάζουν.
Στιγμές που πρέπει να αρπάξεις για να μη χαθούν στην αδυσώπητη δίνη του χρόνου. Γιατί αν έρθει εκείνη η στιγμή, η δική σου, και τη χάσεις, τη χάνεις για πάντα. Επειδή είναι βέβαιο πως δεν θα επιστρέψει.»
Νεμέα. 2005. Εκείνη -με τα πόδια γυμνά- πατά τα σταφύλια. Χορεύει πάνω τους και σαν διονυσιακή ιέρεια παράγει το νέκταρ των θεών. Εκείνος την παρατηρεί κρυμμένος, μακριά από το βλέμμα της οικογένειας Γιόγλου.
Δεν πρέπει να τον δει
κανείς. Η θέασή του θα ήταν αρκετή για να ξεσπάσει ένας ακόμη πόλεμος ανάμεσα στις
οικογένειες Γιόγλου και Βαλσάμη. Όμως η Κλαίρη και ο Άρης δεν τους μοιάζουν.
Δεν αποφάσισαν για αυτό το μίσος και δεν δείχνουν να το
συμμερίζονται.
Για αυτό, θα συναντηθούν. Ο νεανικός τους έρωτας, αδύναμοι να τον ορίσουν, ίσως και να τον αναγνωρίσουν σε αυτή την -ακόμη- τρυφερή ηλικία, θα τους οδηγήσει εκεί που κανένα μίσος δεν μπορεί να σβήσει αυτό που νιώθουν.
Θα διεκδικήσουν τον παράδεισο και θα τον κερδίσουν καθώς το αίσθημά τους θα μεταφράζεται σε βλέμματα, αγγίγματα και φιλιά, απομονωμένοι στην δική τους γη της επαγγελίας, στο νησί Χρυσή. Η ευτυχία τους όμως δεν θα κρατήσει για πολύ και αυτό που θα ακολουθήσει.. θα είναι μια κόλαση. Κόλαση είναι να μην μπορείς να έχεις αυτό που θες και να μην ξέρεις το γιατί, να αποφασίζουν άλλοι για εσένα και εσύ απλά να ακολουθείς ό, τι εκείνοι όρισαν, παγιδευμένος, πληγωμένος και προδομένος.
Θα αλλάξουν αγκαλιές, ζωή και ηπείρους αλλά ο ανοιχτός κύκλος που άφησαν πίσω, θα ζητήσει δικαίωση. Θα συναντηθούν για να τον κλείσουν ή για να ανοίξουν ένα νέο; Μπορεί ό,τι τους χώρισε, να τους ενώσει πάλι;
Τι έχουμε λοιπόν εδώ;
Ένα μεθυστικό ταξίδι οινογνωσίας ξεκινά από τη Νεμέα και ο μαγικός κόσμος της αμπελουργίας έρχεται να μάς συνεπάρει. Έχω διαβάσει αρκετά σχόλια που λένε ότι αυτό το βιβλίο διαβάζεται με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι. Το βρίσκω περιττό. Ταξιδεύοντας στις σελίδες του πρέπει να είσαι νηφάλιος. Εάν το ακολουθήσεις πιστά, μπορεί από μόνο του να σε μεθύσει.
Το «Κρασί από τα χείλη σου» είναι μία από τις πιο «αληθινές» ιστορίες του αγαπητού και αγαπημένου συγγραφέα. Κι αυτό γιατί θα μπορούσε να είναι αληθινή. Βρίσκεται πολύ κοντά στο σήμερα ως προς τα θέματα που θίγονται και τις καταστάσεις που εξελίσσονται. Η βεντέτα δύο οικογενειών με αντικρουόμενα συμφέροντα και οι καταχρήσεις είναι ορισμένα από αυτά.
Το δικό του ψεγάδι δεν θα το αποκαλύψω. Μπορεί να είναι ψεγάδι στα δικά μου μάτια, στο δικό μου «ιδανικό». Ο καθένας μας μπορεί κάποτε να γεύτηκε ένα κρασί που του άφησε μία πικρή επίγευση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα κρατήσω εκείνη τη μοναδική ποικιλία από την χρονιά γέννησης της πρωταγωνίστριας που ήταν σίγουρα απολαυστική.
Σχετικά με τον συγγραφέα:
Ο Κώστας Κρομμύδας
ξεκίνησε να γράφει το 2011. Έκτοτε έχουν εκδοθεί 13 βιβλία του. Όλα τα
μυθιστορήματά του έχουν βρεθεί στην τελική δεκάδα των Βραβείων Κοινού – Public
Book Awards, στα οποία αποσπά το βραβείο καλύτερου ελληνικού μυθιστορήματος εδώ
και τρεις συνεχόμενες χρονιές: το 2022 με το Ακάκιε, το 2023 με το Δούρειος
Ίππος και το 2024 με το Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω. Το 2017 το έργο
του Ουρανόεσσα βραβεύτηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς στην κατηγορία
«Ηρωίδα-έμπνευση». Παραδίδει μαθήματα συγγραφής (Master Class) και «δημόσιου
λόγου-public speech». Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά. Έξι
βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και κυκλοφορούν μέσω της πλατφόρμας
του Amazon. Είναι επίσης απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως
ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. instabio.cc/KostasKrommydas
kostaskrommydas.gr onioncostas@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου