Ο άνθρωπος του Θεού (ταινία)

 Ο άνθρωπος του Θεού (Man of God)

Περίληψη:

Η δημοτικότητα του Νεκτάριου Κεφαλά, Επισκόπου Πενταπόλεως, προκαλεί τη ζήλια των κληρικών στην Αλεξάνδρεια. Από φόβο ότι θα γίνει ο επόμενος Πατριάρχης Αιγύπτου, ο κλήρος τον δυσφημίζει με αποτέλεσμα να του στερήσουν την ιερατική του ιδιότητα και να τον εξορίσουν από την Αίγυπτο. Στην Αθήνα πια, χάρη στην εξελιγμένη παιδαγωγική του τακτική γίνεται ξακουστός και κοσμαγάπητος και την ίδια εποχή επιδίδεται σε σπουδαίο συγγραφικό έργο. Όμως ο φόρτος εργασίας τον καταπονεί και αποφασίζει να αποσυρθεί στην Αίγινα. Ξαναχτίζει ένα ερειπωμένο μοναστήρι με τα ίδια του τα χέρια και χάρη στη φήμη του το μοναστήρι μεγαλώνει. Η Mονή όμως δεν αναγνωρίζεται ποτέ, ενώ ο Άγιος Νεκτάριος κατηγορείται άδικα για ανηθικότητα. Στο Αρεταίειο νοσοκομείο λίγο πριν το τέλος του, θα κάνει το τελευταίο του θαύμα.

Επίσκοπος Πενταπόλεως, ο Νεκτάριος Κεφαλάς, βγαίνει από την Ωραία Πύλη κατά την διάρκεια της λειτουργίας, ψάλλοντας. Αυτή είναι η πρώτη του εικόνα στην μεγάλη οθόνη. Τον αντικρίζουμε περί την ηλικία των 30 και όχι από μικρό παιδί όπως ίσως θα σκεφτόταν κανείς -έτσι σκέφτηκα και εγώ, αν και αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό των συντελεστών της ταινίας βάσει του βίου του. Ο επίσκοπος είναι ιδιαίτερα αγαπητός από το ποίμνιό του στην Αλεξάνδρεια και όλοι βλέπουν στο πρόσωπό του τον επόμενο Πατριάρχη, όχι όμως τα μέλη του κλήρου. Η αγάπη που συγκεντρώνει, αντί να τον εξυψώσει στα μάτια τους, τον καταποντίζει. Τον δυσφημούν, του εναντιώνονται και όλα οδηγούν στον εξορισμό του στην Ελλάδα. 

Ο επίσκοπος Νεκτάριος Κεφαλάς υπομένει την κακία που υψώνεται απέναντί του. Το μόνο που τον πονά είναι η σκέψη ότι στεναχώρησε τον πνευματικό του, Πατριάρχη Σωφρόνιο, τον οποίο δεν αφήνουν να δει. Και κάπως έτσι παίρνει το δρόμο για την Αθήνα.

Δεν θα βρει καλύτερο κλίμα εκεί. Οι φήμες που τον ακολουθούν, τον έχουν προσπεράσει ήδη και έτσι δεν γίνεται δεκτός από τον Αρχιεπίσκοπο Ελλάδος. Ζει τον διωγμό, ταπεινώνει τον εαυτό του, πιστεύοντας ότι την κακία των γύρω του την γεννά ο ίδιος και ρακένδυτος πια, ενώ προσφέρει ό,τι έχει στον συνάνθρωπό του, καταφέρνει μετά την παραμονή του στο Άγιο Όρος να μπει στην Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή για να διδάξει. Ακόμη και εκεί, τον αντιμετωπίζουν με καχυποψία. Εκείνος όλα αυτά τα χρόνια γράφει για το Θεό και γρήγορα βρίσκει ανταπόκριση από το ποίμνιο και τους μαθητές του.

Ώσπου αποφασίζει να λειτουργήσει ένα ερειπωμένο μοναστήρι γυναικών στην Αίγινα. Από τα λιγοστά του εισοδήματα και με προσωπική δουλειά ανασταίνει τον όμορφο αυτό τόπο και δίνει ελπίδα στις μοναχές, κάνοντας το όνειρό τους πραγματικότητα. Ακόμη όμως διώκεται, ταπεινώνεται και εξευτελίζεται από όσους δεν θέλουν να παραδεχτούν την ιδιότητά του, καθώς ο επίσκοπος Πενταπόλεως Νεκτάριος Κεφαλάς ήταν ήδη Άγιος, ο Άγιος Νεκτάριος.

Ο ίδιος νοσεί βαριά από καρκίνο του προστάτη και καθώς αφήνει την τελευταία του πνοή, τελεί ένα θαύμα για έναν συνάνθρωπό του, που έχει πραγματική ανάγκη.

«Ο Άνθρωπος του Θεού» αποτελεί μια βιογραφική δραματική αγγλόφωνη ελληνική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία Γέλενα Πόποβιτς στην οποία πρωταγωνιστεί ο Άρης Σερβετάλης. Το καστ της ταινίας περιλαμβάνει επίσης τους, Αλεξάντρ Πετρόφ, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Τόνια Σωτηροπούλου και Μίκι Ρουρκ. Η ταινία είναι συμπαραγωγή της Simeon Entertainment και της View Master Films. Στην παραγωγή συμμετείχαν επίσης η Μονή Βατοπεδίου και το Ινστιτούτο Άγιος Μάξιμος Ο Γραικός. 

Ο πρωταγωνιστής Άρης Σερβετάλης

Εάν για κάποιον θα πρέπει να γίνει ξεχωριστή μνεία, αυτός δεν είναι άλλος από τον Άρη Σερβετάλη. Ο ηθοποιός ενσαρκώνει τον επίσκοπο Πενταπόλεως Νεκτάριο Κεφαλά. Ενσαρκώνει τον άγιο Νεκτάριο. Η ασκητική φιγούρα του δεν θα μπορούσε παρά να ταιριάζει με την όψη ενός τέτοιου ανθρώπου. Η αλήθεια είναι, ότι μοιάζει καθ’ όλη την διάρκεια περισσότερο με μοναχό παρά με επίσκοπο. Η φυσιογνωμία του είναι αυτή που ξεχωρίζει. Το καθαρό βλέμμα του, βλέμμα που δεν θυμίζει σε τίποτα τον άλλοτε «Λάζαρο» της γνωστής σειράς. Μοιάζει να μην γνωρίζει την αμαρτία, όπως με αλήθεια κοιτά τον συνάνθρωπό του και είναι έτοιμος να παραδοθεί ολόκληρος εν ονόματι του Θεού.

Πώς ανέχεται τόση αδικία, θα σκεφτείς αναγκαστικά, όπως έκανε και αμέτρητες φορές ο αγαπητός μαθητής του, που λαχταρούσε να τον δει Πατριάρχη.

Προσωπικά, παρέβλεψα την φτωχή αγγλική προφορά των περισσότερων από τους ηθοποιούς, αντιλαμβανόμενη το στόχο που έχει το μοίρασμα αυτής της ταινίας στο κόσμο σε αυτή τη γλώσσα. Εντούτοις θα ήθελα να μην υπάρχει τόσο βιασύνη στο πέρασμα του χρόνου, κατά την διάρκεια της ταινίας, σύμφωνα με την οποία βλέπουμε τον επίσκοπο να γερνά απότομα. Με λίγα λόγια να έχει γίνει καλύτερη διαχείριση του χρόνου ως προς τα γεγονότα.

Δες το trailer της ταινίας εδώ και πραγματικά βάλ' τη στην λίστα σου. Εγώ την είδα στον κινηματογράφο. Αξίζει κάποτε να την δεις.