Ο τρόπος που λες τ' όνομά μου (βιβλίο)

Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου – Κώστας Κρομμύδας

Έχεις νιώσει ποτέ πως κάποιος βλέπει την μοναξιά σου χωρίς να σε γνωρίζει;

Πως δημιουργεί την ηρωίδα που ίσως είσαι εσύ... κουρασμένη από όσα δεν τόλμησες ποτέ να πεις και ακόμη περισσότερο να ζήσεις. Ωστόσο, εκείνη -η ηρωίδα- τολμά. Αφήνει την ασφάλειά της και βουτά στο άγνωστο.

Ίσως τώρα έχει έρθει η σειρά σου.

Διαβάζοντας την περίληψη του βιβλίου, δεν περίμενα ακριβώς αυτό που πήρα και αυτό αποδείχθηκε τελικά πολύτιμο. Ο Κώστας Κρομμύδας, για ακόμη μια φορά, παραδίδει ένα έργο που δεν αφηγείται απλώς, αλλά εμπλέκει. Με άμεσο, ειλικρινή λόγο, με έρευνα που διαφαίνεται διακριτικά πίσω από κάθε λεπτομέρεια και με μια αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο που δεν επιβάλλεται, αλλά προσκαλεί, δημιουργεί έναν κόσμο που υπάρχει γύρω μας ακόμη και αν μερικές φορές προσποιούμαστε ότι δεν του ανήκουμε.

Δεν διαβάζεις απλώς μια ιστορία. Τη ζεις. 

Και αυτό, για εμένα τουλάχιστον, είναι που κάνει ένα βιβλίο ξεχωριστό: όταν δεν σε κάνει να νιώθεις ότι «κάποιος σου λέει» κάτι, αλλά ότι εσύ ο ίδιος ανασαίνεις μέσα στις σελίδες του. Δεν πρόκειται μόνο για έναν ακόμα χαρακτήρα· είναι σαν να συναντάς κάποιον που κουβαλά κάτι δικό σου. Κάτι που δεν είχες καταφέρει να βάλεις σε λέξεις.

Η κεντρική ηρωίδα -της οποίας το όνομα δεν θα μάθεις- είναι γυναίκα, είναι μάνα, είναι σύζυγος. Είναι όλα και τίποτα. Είναι εκείνη που, ενώ περιβάλλεται από ανθρώπους που υποτίθεται ότι της είναι κοντινοί, νιώθει αβάσταχτα μόνη. Και όχι γιατί δεν την αγαπούν. Αλλά γιατί δεν τη φτάνουν. Δεν την ακουμπούν ουσιαστικά. Δεν την καταλαβαίνουν πια.

Η ηρωίδα μας βιώνει αυτό που στην ψυχολογία ορίζεται ως επώδυνη μοναξιά. Όχι τη μοναξιά της σιωπής ή της φυσικής απουσίας ανθρώπων. Αντιθέτως - οι γονείς της, η κόρη της, ο σύζυγός της είναι εκεί. Φυσικά παρόντες. Μα συναισθηματικά απόντες. Γιατί η πραγματική αποξένωση δεν προκύπτει όταν δεν έχεις κανέναν, αλλά όταν περιβάλλεσαι από πρόσωπα οικεία και, παρ’ όλα αυτά, δεν μπορείς να μοιραστείς το βάρος σου. Ή, χειρότερα, όταν το μοιράζεσαι και δεν υπάρχει ανταπόκριση. Δεν νιώθεις σύνδεση. Δεν νιώθεις ανακούφιση. Κι έτσι, το βάρος γίνεται διπλό.

Η ιστορία δεν είναι τραγική για χάρη της τραγωδίας. Είναι αληθινή. Οδυνηρά αναγνωρίσιμη. Μας υπενθυμίζει πως, στις μέρες μας, οι πιο βαθιές πληγές δεν είναι αυτές που φαίνονται. Είναι εκείνες που σιωπούν πίσω από χαμόγελα, μέσα σε σπίτια με φωτισμένα παράθυρα, δίπλα σε ανθρώπους που αγαπάμε αλλά δεν αγγίζουμε πια ουσιαστικά.

Ο Κώστας Κρομμύδας δεν γράφει για να εντυπωσιάσει. Γράφει για να αφυπνίσει. Και τα καταφέρνει. Με σεβασμό στον αναγνώστη, με λογοτεχνική καθαρότητα και με θεματολογία που δεν φοβάται το βάθος.

«Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου» ο αγαπημένος μου τίτλος - ανάμεσα στα δεκατρία μυθιστορήματα του αγαπημένου συγγραφέα - έχει μπει επάξια στο top three των ιστοριών που μάς έχει χαρίσει και ψηλά ανάμεσα στα βιβλία που αγαπώ διαχρονικά.

Αν αγαπάς τα βιβλία που δεν είναι μόνο λογοτεχνία αλλά και καθρέφτης, τότε αυτή η ιστορία θα σου μείνει. Και μπορεί να μην θυμάσαι το όνομα της ηρωίδας. Αλλά, κάπως παράξενα, θα νιώθεις σαν να τη γνώρισες. Ίσως γιατί, για λίγο, σε έκανε να συναντήσεις και τον εαυτό σου.

Σπίτι από βιβλία και πηλό (βιβλίο)

Σπίτι από βιβλία και πηλό -  Paula Vasquez

Είδος: Κοινωνικό μυθιστόρημα

Μετάφραση: Δέσποινα Δρακάκη

Σελίδες: 240

⭐⭐⭐

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια στην οποία τα βιβλία «βλάπτουν σοβαρά την υγεία», η Πάουλα Βάσκες ονειρεύεται τη δική της βιβλιοθήκη.

Η αγάπη της αυτή για τη λογοτεχνία είναι που την οδηγεί να αναζητήσει μια ζωή μακριά από το σπίτι της. Στην άλλη άκρη του ωκεανού, πρώτα στη Βαρκελώνη και μετά στη Μαδρίτη, ιδρύει ένα βιβλιοπωλείο γεμάτο με έργα των πιο αγαπημένων της συγγραφέων. Προς μεγάλη της έκπληξη, μετά τον θάνατο της μητέρας της, η κλίση της αυτή ανοίγει χώρο για νέες επιθυμίες, που μερικές φορές φαντάζουν αδύνατες: να αποκτήσει παιδί και να ανήκει επιτέλους μόνιμα σε έναν τόπο.

 

Η νεότερη εκδοχή της Πάουλα δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι εκείνη θα έφτανε σήμερα στο σημείο να αναζητά από τη ζωή ό,τι και η μητέρα της κάποτε: ένα σπίτι και ένα παιδί. Η νεότερη εκδοχή της αναζητούσε διακαώς τη γνώση και τη δυνατότητα να ξεφύγει από τον κόσμο που μέχρι τότε γνώριζε. Η Πάουλα διστακτικά στην αρχή και στην πορεία πιο δυναμικά άλλαξε τη ζωή της και την έφερε στο σημείο όπου την ονειρευόταν, ωστόσο η απόκτηση των ονείρων της πέρασε αρκετές φορές μέσα από την εμπειρία του εφιάλτη.

Η ίδια σπούδασε, μορφώθηκε και η ενασχόλησή της με τα βιβλία έφερε στη ζωή της τον Λ. Μαζί άνοιξαν ένα βιβλιοπωλείο και ύστερα ακόμη ένα. Εκεί απέκτησε φανατικούς αναγνώστες-πελάτες με ξεχωριστές προσωπικότητες, καλούσε συγγραφείς - διοργανώνοντας παρουσιάσεις- και έτσι οι μέρες γέμιζαν από δημιουργία -ταυτόχρονα έγραφε τόσο η ίδια όσο και ο Λ- και εμπειρίες αρωματισμένες φρεσκοτυπωμένο χαρτί.

Σε αυτό όμως το σημείο, η Πάουλα άρχισε να αναζητά και κάτι ακόμη, κάτι που όσο εκείνη άρχισε να λαχταρά τόσο εκείνο ξεγλιστρούσε βίαια από μέσα της πληγώνοντας τη θηλυκή της φύση, γεμίζοντας τα μάτια της δάκρυα και τα σεντόνια της αίμα. Αυτό δεν ήταν άλλο από ένα παιδί.

Για να μπορέσει να «αντέξει» τις απώλειες που διαδέχονταν η μία την άλλη, άρχισε να ασχολείται με τα φυτά, μία άλλη μορφή ζωής και την γλυπτική. Με τον πηλό προσπάθησε πολλές φορές να θεραπεύσει τις πληγές της και ποτέ δεν σταμάτησε να ελπίζει ό,τι θα τα καταφέρει, ακόμη και τότε που άρχισε να βλέπει, με δάκρυα στα μάτια, τα παιδιά των άλλων. Αν είχε σταματήσει εξάλλου, δεν θα προσπαθούσε.

Τί έχουμε λοιπόν εδώ;

Το βιβλίο της Πάουλα Βάσκες, "Σπίτι από βιβλία και πηλό", είναι ένα συγκινητικό και στοχαστικό απομνημόνευμα που συνδυάζει την αγάπη για τη λογοτεχνία με την προσωπική αναζήτηση ταυτότητας και νοήματος στη ζωή. Σε αυτό αποτυπώνονται με ειλικρίνεια οι δυσκολίες που αντιμετώπισε η συγγραφέας στην πορεία της προς τη μητρότητα, οι φοβίες, οι ελπίδες και οι απογοητεύσεις της. Η γραφή της είναι προσωπική και στοχαστική, γεμάτη αυθεντικές σκέψεις και συναισθήματα. Η διαδικασία της συγγραφής λειτουργεί για τη Βάσκες ως θεραπεία και κάθαρση, ενώ παράλληλα αναδεικνύει τη δύναμη της λογοτεχνίας να μεταμορφώνει και να επανεφεύρει τη ζωή.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

H Paoula Vasquez γεννήθηκε το 1984 στην Αργεντινή. Είναι συγγραφέας, βιβλιοπώλισσα και διαχειρίστρια πολιτιστικών οργανισμών. Είναι η συνιδρύτρια του βιβλιοπωλείου Lata Peinada, στη Βαρκελώνη και στη Μαδρίτη, που είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στη λατινοαμερικανική λογοτεχνία. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων La suerte de las mujeres (2017), για την οποία τιμήθηκε με βραβείο από το Fondo Nacional de las Artes της Αργεντινής, ενώ ο τίτλος προβλήθηκε στο εθνικό περίπτερο της χώρας στην Έκθεση της Φρανκφούρτης, και το μυθιστόρημα Las Estrellas (2019). Έχει αρθρογραφήσει σε περιοδικά όπως τα Cuadernos Hispanoamericanos, Infobae, Pliego Suelto και Revista Crisis, ενώ πλέον γράφει στο Abril, το λογοτεχνικό ένθετο του εντύπου El Periódico. Από το 2021 είναι η πολιτιστική ακόλουθος στην πρεσβεία της Αργεντινής στην Ισπανία.

Το "Σπίτι από βιβλία και πηλό" κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Σκοτεινό άγγιγμα (βιβλίο)

 

Σκοτεινό άγγιγμα – Scarlett St. Clair 

Eίδος: Μεταφρασμένη Πεζογραφία

Μετάφραση: Στέργια Κάββαλου

Σελίδες: 448

⭐⭐⭐⭐⭐

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

«Άσε με να σε λατρέψω» ΤΗΣ είπε.

Αυτό που της ζητούσε ήταν αμαρτωλό και ΠΟΝΗΡΟ, κι εκείνη το καταχάρηκε.

«ΝΑΙ» του απάντησε.

Η Περσεφόνη είναι η θεά της άνοιξης, μόνο όμως κατ’ όνομα. Η αλήθεια είναι ότι από μικρό κορίτσι τα λουλούδια μαραίνονταν στο άγγιγμά της. Μόλις μετακομίζει στη Νέα Αθήνα, μεταμφιεσμένη σε κοινή θνητή, ελπίζει να απολαύσει τις χαρές της επίγειας ζωής. Όλα όμως θα ανατραπούν με την είσοδό της σε ένα απαγορευμένο κλαμπ και τη συνάντησή της με έναν γοητευτικό και μυστηριώδη ξένο.

Ο Άδης, ο θεός των νεκρών, έχει χτίσει μια αυτοκρατορία με τυχερά παιχνίδια στον κόσμο των ανθρώπων και τα αγαπημένα του στοιχήματα είναι αυτά που δεν μπορούν να κερδίσουν οι θνητοί. Τίποτα όμως δεν τον ιντριγκάρει περισσότερο από τη συμφωνία που πετυχαίνει με την ακαταμάχητη θεά.

Η τυχαία γνωριμία τους οδηγεί σε ένα συμβόλαιο με όρους που είναι αδύνατον να εκπληρωθούν: Η Περσεφόνη πρέπει να δημιουργήσει ζωή στον Κάτω Κόσμο, αλλιώς θα χάσει για πάντα την ελευθερία της. Κι ενώ παλεύει γι’ αυτό, η απαγορευμένη αγάπη της για τον θεό των νεκρών ολοένα και μεγαλώνει…

Η Περσεφόνη ήθελε να ζήσει όπως όλα τα κορίτσια της ηλικίας της. Ήθελε να σπουδάσει, να δουλέψει, να κάνει φίλους και να ερωτευτεί. Δεν άντεχε να είναι φυλακισμένη στο «χρυσό» κλουβί που της είχε επιβάλλει η μητέρα της. Για να αποκτήσει αυτό που ήθελε -την κατ’ επίφαση ελευθερία της, μιας και η θεά Δήμητρα παρακολουθούσε κάθε βήμα της και ήταν ανά πάσα στιγμή έτοιμη να επέμβει- υποσχέθηκε ότι θα έμενε μακριά από τους ολύμπιους θεούς και ιδιαίτερα από τον Άδη.  

Η Νέα Αθήνα ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να φανταστεί και η πρακτική της στην εφημερίδα «Νέα της Νέας Αθήνας» το πρώτο βήμα για να ζήσει το όνειρό της. Ωστόσο, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η ζωή μιας νέας κοπέλας δεν θα μπορούσε να περιορίζεται αποκλειστικά μεταξύ σπουδών και πρακτικής άσκησης. Έτσι, μαζί με τη συγκάτοικό της, την Λέξα, η οποία αγνοούσε την πραγματική της ταυτότητα, και μερικούς ακόμη φίλους συχνά διασκέδαζαν στην πόλη.

Όπως ήταν φυσικό, οι φίλοι της Περσεφόνης αγνοούσαν τις ανησυχίες της μητέρας της και έτσι όταν το "απαγορευμένο φρούτο" έφτασε στα πόδια της -μια πρόσκληση για το νυχτερινό μαγαζί του Άδη “Nevernight”- ήταν αδύνατο να το αρνηθεί.

Όσα ακολούθησαν εκείνο το βράδυ άλλαξαν για πάντα την ίδια και την πορεία που είχε φανταστεί για την ζωή της. Μία συμφωνία με τον άρχοντα του Κάτω Κόσμου ήταν αρκετή για να διακινδυνεύει ξανά την ελευθερία της, και πλέον όχι μόνο από την θεά Δήμητρα. Οι νέοι φίλοι στον Κάτω Κόσμο άλλαξαν την εικόνα που είχε για αυτόν αλλά, πολύ περισσότερο, η διαδρομή που ακολούθησε, γνωρίζοντας τον Άδη, άλλαξε την ίδια.

Τι έχουμε λοιπόν εδώ;

Ναι, ναι! Δεν είναι ψέμα.. η Περσεφόνη και ο Άδης, όπως και ο μύθος των αρχαίων θεών ορίζει έμελλε να μπλεχτούν σε μια ιστορία, μέσα από την οποία η Περσεφόνη θα περνούσε ένα διάστημα στον πάνω κόσμο και ένα στον κάτω, αφού απήχθη από τον θεό Άδη ο οποίος την ερωτεύτηκε και θέλησε να την κάνει γυναίκα του.

Ωστόσο η εκδοχή της Scarlett Clair κάνει την ιστορία πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Ο Άδης δεν ήταν αυτός που όλοι πίστευαν ακόμη και αν οι πράξεις του το επιβεβαίωναν. Άφηνε τους ανθρώπους να πιστεύουν αυτό που θέλουν για εκείνον και προσπαθούσε, ως άλλος Σωκράτης, να κάνει, όσους τού ζητούσαν μία συμφωνία, να δουν βαθιά μέσα τους για να αποκτήσουν αυτό που ήθελαν. Ελκυστικός αλλά απόμακρος, επιφανειακά «σκληρός» αλλά βαθιά συναισθηματικός, ακαριαία ειλικρινής αλλά μυστήριος, ο θεός του Κάτω Κόσμου δεν υπήρξε ποτέ ξανά τόσο ακαταμάχητος. Η Περσεφόνη από την άλλη, η θεά της άνοιξης, που τίποτα δεν άνθιζε στα χέρια της -αντίθετα όλα μαραίνονταν- τολμηρή αλλά φυλακισμένη στη σκιά της μητέρας της, δύσπιστη αλλά «κραυγάζοντας» την ανάγκη της να συνδεθεί με κάποιον, κρυβόταν πίσω από τον εαυτό της, μακιγιαριζόταν με τη μαγεία της μητέρας της για να μην αναγνωρίζεται αλλά παρόλα αυτά, κατάφερε να γίνει, με την τρυφερότητα και την αγνή ψυχή της, αναγκαία για τους κατοίκους του Κάτω Κόσμου και του ίδιου του Άδη.

Η Scarlett Clair σε αυτό το πρώτο μέρος της ιστορίας των δύο θεών, μάς προσφέρει την εικόνα μιας άλλης Αθήνας, της Νέας Αθήνας, με τους θεούς να κατοικούν ανάμεσα στους ανθρώπους και να αναλαμβάνουν ρόλους μεγάλων επιχειρηματιών. Η ιστορία της χτίζεται σκαλί-σκαλί κόβοντας την ανάσα για την εξέλιξη της σχέσης των δύο θεών που δεν είναι από την αρχή ερωτική, ωστόσο στη πορεία γίνεται ένας αλλιώτικος, απόλυτος και σκοτεινός έρωτας που τους κατακλύζει και τους μεταμορφώνει.

Ομολογώ ότι από την αρχή ενθουσιάστηκα με την ύπαρξη άλλης μίας ιστορίας που καταπιάνεται με ήρωες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Για αυτό το λόγο το «Σκοτεινό άγγιγμα» έγινε μία ακόμη πρόκληση. Η ιστορία που η Scarlett Clair συνέθεσε για όλους εμάς με ενθουσίασε με τον χαρακτήρα του Άδη να κερδίζει επάξια τις εντυπώσεις. Ανυπομονώ να περάσω σύντομα στο «Ολέθριο άγγιγμα» της συγγραφέα που κυκλοφορεί όπως και το παρόν από τις εκδόσεις Μίνωας και εύχομαι στο επανιδείν!

Μερικά λόγια για τη συγγραφέα: 

Η Scarlett St. Clair (Σκάρλετ Κλερ), μπεστ σέλερ συγγραφέας των USA Today και Wall Street Journal, έχει σπουδάσει Βιβλιοθηκονομία και Θεω­ρία της Επιστήμης. Λατρεύει την ελληνική μυθολογία, τα αστυνομικά μυθιστορήματα και τη μεταθανάτια ζωή. Είναι συγγραφέας των Ηades x Persephone Saga, Ades Saga, King of battle & blood και When stars come out. Τα βιβλία της προκάλεσαν φρενίτιδα στους αναγνώστες της και το Σκοτεινό άγγιγμα έγινε τάση στο Tik-Tok. Αμέσως η Scarlett εκτοξεύτηκε στην κορυφή των μπεστ σέλερς κι έτσι ξεκίνησε η ανοδική πορεία της πολυγραφότατης και δημοφιλούς συγγραφέως. Ζει στην Οκλαχόμα μαζί με τον σύζυγό της.